تقدیر ما هجر است دوری میکشد ما را

تقدیر ما هجر است دوری میکشد ما را
باید صدا زد لحظه مردن مسیحا را

چشمان ما خیره بدست مردم دنیاست
خرج همه جز یار کردیم این تمنا را

آقا سرش خلوت شد و ما بیخیال اصلا
یکبار دنبالش نمیگردیم صحرا را

مجنون کجا و ما کجا؟ ما نیستیم عاشق
وقتی که گم کردیم ده ها قرن لیلا را

خود خواسته بیمار بیماریم، پر دردیم
از غیر میگیریم جای او مداوا را

روزی به پایان میرسد چشم انتطاری ها
حل میکند با پرچم سرخش معمارا

در کربلا و در نجف در طوس و سامرا
رفتیم از شوقش تمام این حرم ها را

یک بستر بی بستری یک چادر خاکی
هر ثانیه دوری زهرا کشت مولا را