روزی میرسه که من، تو و هر کسی که دوستش داریم میمیریم و خا

روزی میرسه که من، تو و هر کسی که دوستش داریم میمیریم و خاطرات و کارایی که انجامش دادیم برای هیچکی جز یه عده کمی، تازه اونم برای یه مدت زمان بسیار کوتاه، کمترین اهمیتی نداره، باور کن راست میگم، این حقیقت تلخ زندگیه! هر کاری هم که انجامش میدی یا هر ایده‌ای که تو سرت داری و بخاطرش پوست خودت رو می‌کنی همش چیزی جز اجتناب از این "حقیقت تلخ زندگی" نیست. رفیق، بخوای نخوای ما غبار کیهانی بی‌اهمیتیم که روی لکه کوچیکی به اسم «زمین» پرسه میزنیم، مثله اینه که الکی خودمون رو مهم تصور میکنیم، واقعیتش اینه که ما هیچی نیستیم.
پس لطفا از چایی لعنتیت لذت ببر...