برشیازیککتاب

#برشی_از_یک_کتاب📚
آدم در تنهایی است که می‌ پوسد و پوک می‌ شود و خودش هم حالیش نیست. می‌ دانی؟ تنهایی مثل ته کفش می‌ ماند؛ یکباره نگاه می‌ کنی می‌ بینی سوراخ شده، یکباره می‌ فهمی که یک چیزی دیگر نیست.

خیلی‌ ها فکر می‌ کنند سلامتی بزرگ‌ ترین نعمت است، ولی سخت در اشتباه‌ اند. وقتی سالم باشی و در تنهایی دست و پا بزنی، آنی مریض می‌ شوی، بدترین نحوست‌ ها می‌آید سراغت، غم از در و دیوارت می‌ بارد، کپک می‌ زنی . کاش مریض باشی ولی تنها نباشی.

📖 تماما مخصوص
✍ عباس معروفی
دیدگاه ها (۱)

کلاس اولی که بودم یک روز بایکی از بچه های کلاسمان دوست شدم ،...

آدمک آخر دنیاست، بخند!آدمک مرگ همین جاست، بخند!آدمک خر نشوی ...

#بفرمایید_شعرヅمی خواهمت همیشه و امّا .. نمی شودبسیار می زنم ...

🍂

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط