ممنونم که از یک جایی به بعد خوب نبودی مهربان نبودی وف

✨ممنونم که از یک جایی به بعد؛ خوب نبودی، مهربان نبودی، وفادار نبودی، تا من ببینم و بپذیرم که آدم‌ها تا یک جایی ایده‌آل می‌مانند، که مسیرهای رابطه تا یک جایی هموار است، اما از یک جایی به بعد به سراشیبیِ تغییر می‌رسد و آدم‌ها هر روز از تصورات من دورتر می‌شوند و مرا در بن‌بست بُهت و ابهام، جا می‌گذارند.
من باید به نداشتن‌ها و از دست دادن‌ها و بی‌پشتوانه ادامه‌دادن‌ها عادت می‌کردم.
من باید یاد می‌گرفتم آدم‌های مهم زندگی‌ام را از دست بدهم و نشکنم، که آدم‌های مهم‌تری پیدا کنم و خوشحالم که عادت کرده‌ام به نفس کشیدن و ادامه دادن و لبخند زدن بدون حضور و حرف‌های تو، خوشحالم که نیستی و هنوز هم آرامم...
من خودم را محدود کرده‌بودم به تو، و تو به من آموختی که محدود بودن به زمان و مکان و آدم‌ها خوب نیست.
تو به من آموختی که تعصب داشتن به احساس‌ها و آدم‌ها خوب نیست.
تو به من آموختی به‌سان رودخانه‌ای خروشان، در جریان باشم، نه به‌سان مردابی ایستاده و در انتظار توجه.
در انتظار توجه چشمه‌ای که
مدت‌هاست خشکیده...✨
#نرگس_صرافیان_طوفان‌
دیدگاه ها (۲)

برای آدم نابینا الماس و شیشه یکیست ،اگر کسی قدر تو را ندانست...

🌹🍃🌷درسهای مهم زندگی🌷💕۱_چیزی که سرنوشت انسان را می سازد “استع...

ﻫﻤﺎ پرنده ایست ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ و در اسطوره ‌های ایرانی جا...

#wallpaper

هیچوقت خودت را وابسته نکن !!!نه به این دنیا نه به آدم هایش ه...

کف دستم رو نگاه کرد و گفت گمشده داری. این خط که شبیه هشت هست...

رمان انیمه ای «هنوز نه!» چپتر ۱۲

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط