غرور و خود بزرگ بینی
#غرور_و_خود_بزرگ_بینی
فرق عُجب با تکبر آن است که انسان معجب، تنها خویش را مهم و خوب
می انگارد، بدون اینکه بخواهد در سایه آن دیگری را تحقیر کند و کوچک شمارد، ولی آدم متکبر علاوه بر آن، بر دیگران بزرگی می کند و آنها را حقیر می شمارد
از امام صادق (ع) نقل است که فرمود: عالمى نزد عابدى آمده از او پرسید: نمازت چگونه است؟ عابد گفت: آیا از چون منى درباره نمازش سؤال مى کنى در حالى که از فلان وقت خدا را عبادت مى کنم.
پرسید: گریه ات چگونه است؟ جواب داد: مى گریم تا اشکم جارى مى شود.
عالم گفت: اگر در حال ترس از خدا
مى خندیدى از این گریه در حال ادلال و ناز کردن بهتر بود زیرا چیزى از عمل شخص مدل بالا (ناز و فخر داشتن)
نمى رود
عُجب راه نفوذ شیطان را بر انسان
می گشاید و باعث فریب او می شود :
حضرت موسى علیه السّلام نشسته بود که ابلیس با شنلى رنگارنگ نزد او آمد وقتى نزدیک موسى(ع) رسید شنل را برداشت و سلام کرد.
موسى علیه السّلام فرمود: کیستى؟ عرض کرد: ابلیس.
فرمود: خدا تو را به کسى نزدیک نکند.
عرض کرد: به خاطر منزلتى که نزد خدا دارى براى عرض سلام آمده ام.
پرسید این شنل چیست؟ عرض کرد: بوسیله آن قلوب مردم را مى ربایم.
فرمود: چه گناهى است که اگر انسان آن را انجام دهد تو بر او مسلّط و مستولى مى شوى.
عرض کرد: هنگامى که دچار عجب و خود پسندى شود و عباداتش در نظرش زیاد جلوه کند و گناهانش در نظرش کوچک شود.
فرق عُجب با تکبر آن است که انسان معجب، تنها خویش را مهم و خوب
می انگارد، بدون اینکه بخواهد در سایه آن دیگری را تحقیر کند و کوچک شمارد، ولی آدم متکبر علاوه بر آن، بر دیگران بزرگی می کند و آنها را حقیر می شمارد
از امام صادق (ع) نقل است که فرمود: عالمى نزد عابدى آمده از او پرسید: نمازت چگونه است؟ عابد گفت: آیا از چون منى درباره نمازش سؤال مى کنى در حالى که از فلان وقت خدا را عبادت مى کنم.
پرسید: گریه ات چگونه است؟ جواب داد: مى گریم تا اشکم جارى مى شود.
عالم گفت: اگر در حال ترس از خدا
مى خندیدى از این گریه در حال ادلال و ناز کردن بهتر بود زیرا چیزى از عمل شخص مدل بالا (ناز و فخر داشتن)
نمى رود
عُجب راه نفوذ شیطان را بر انسان
می گشاید و باعث فریب او می شود :
حضرت موسى علیه السّلام نشسته بود که ابلیس با شنلى رنگارنگ نزد او آمد وقتى نزدیک موسى(ع) رسید شنل را برداشت و سلام کرد.
موسى علیه السّلام فرمود: کیستى؟ عرض کرد: ابلیس.
فرمود: خدا تو را به کسى نزدیک نکند.
عرض کرد: به خاطر منزلتى که نزد خدا دارى براى عرض سلام آمده ام.
پرسید این شنل چیست؟ عرض کرد: بوسیله آن قلوب مردم را مى ربایم.
فرمود: چه گناهى است که اگر انسان آن را انجام دهد تو بر او مسلّط و مستولى مى شوى.
عرض کرد: هنگامى که دچار عجب و خود پسندى شود و عباداتش در نظرش زیاد جلوه کند و گناهانش در نظرش کوچک شود.
۴.۵k
۰۲ اردیبهشت ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.