عوارض نگه داشتن ادرار
عوارض نگه داشتن ادرار
متاسفانه کمبود و نازل بودن سطح بهداشت در دستشوییهای عمومی، عادت بدی را در ما ایرانیان پدید آورده است؛ اینکه وقتی بیرون از خانهایم دستشویی نرویم و هر طور شده خودمان را کنترل کنیم.
این عادت اشتباه مالوف، شاید بیربط نباشد به آمار بیماران کلیوی در کشورمان که از هر ده ایرانی یکی نارسایی کلیوی دارد و دیگری مستعد ابتلاست. 60 درصد زنان ایرانی هم در طول زندگی خود با اختلالات ادراری مواجهاند.
پزشکان متخصص هشدار میدهند نگه داشتن ادرار در مثانه باعث برگشت آن به کلیه شده و زمینههای ابتلا به عفونتهای ادراری را فراهم میآورد. مثانه انسان دست بالا فقط ظرفیت گنجایش 1.5 لیوان آب را دارد.
عدم دفع ادرار، کلیهها را به مرور زمان نابود میکند. نگهداشتن مدفوع نیز با جذب تدریجی آب آن از سوی روده بزرگ همراه است و به دنبالش یبوست و عوارض ناشی از آن.
همه اینها باعث میشود پزشکان توصیه کنند حتی در آلودهترین سرویسهای بهداشتی، دستکم ادرار خود را دفع کنید. پس، چشمانتان را ببندید، به چیزهای خوب فکر کنید و خودتان را سبک کنید که عوارض نگهداشتنش گاهی غیرقابل جبران میشود.
خطرات نگهداشت ادرار در کودکان به مراتب بیشتر از بزرگسالان است. شوربختانه شرایط سرویسهای بهداشتی مدارس اگر بدتر از سرویسهای موجود در سطح شهر نباشد، بهتر نیست و همین کودکان را ترغیب میکند تا بازگشت به خانه خود را کنترل کنند و عطای استفاده از دستشویی مدرسه را به لقایش ببخشند. رفتار و عادتی که برای همیشه با کودکان میماند؛ همچنان که با ما ماند.
فعالیت کلیههای این طفلکان معصوم، به مرور زمان دچار اختلال شده و در درازمدت دچار ناراحتیهای مزمن کلیوی خواهند شد.
پس به کودکان خود بیاموزیم از دستشوییهای مدرسه استفاده کنند، هر چهقدر هم که آلوده باشد و البته از متولیان آموزشی و پرورشی بخواهیم که بهداشت مدارس بخصوص سرویسهای بهداشتیاش را بیشتر زیر ذرهبین وجدان کاری قرار دهند. بهتر است چه خودمان و چه فرزندانمان آخرین کاری که قبل از ترک منزل انجام میدهیم، رفتن به دستشویی باشد و البته از نوشیدن مایعات بسیار سرد هم صرفنظر کنیم که ادرارآور است و مایه دردسر.
متاسفانه کمبود و نازل بودن سطح بهداشت در دستشوییهای عمومی، عادت بدی را در ما ایرانیان پدید آورده است؛ اینکه وقتی بیرون از خانهایم دستشویی نرویم و هر طور شده خودمان را کنترل کنیم.
این عادت اشتباه مالوف، شاید بیربط نباشد به آمار بیماران کلیوی در کشورمان که از هر ده ایرانی یکی نارسایی کلیوی دارد و دیگری مستعد ابتلاست. 60 درصد زنان ایرانی هم در طول زندگی خود با اختلالات ادراری مواجهاند.
پزشکان متخصص هشدار میدهند نگه داشتن ادرار در مثانه باعث برگشت آن به کلیه شده و زمینههای ابتلا به عفونتهای ادراری را فراهم میآورد. مثانه انسان دست بالا فقط ظرفیت گنجایش 1.5 لیوان آب را دارد.
عدم دفع ادرار، کلیهها را به مرور زمان نابود میکند. نگهداشتن مدفوع نیز با جذب تدریجی آب آن از سوی روده بزرگ همراه است و به دنبالش یبوست و عوارض ناشی از آن.
همه اینها باعث میشود پزشکان توصیه کنند حتی در آلودهترین سرویسهای بهداشتی، دستکم ادرار خود را دفع کنید. پس، چشمانتان را ببندید، به چیزهای خوب فکر کنید و خودتان را سبک کنید که عوارض نگهداشتنش گاهی غیرقابل جبران میشود.
خطرات نگهداشت ادرار در کودکان به مراتب بیشتر از بزرگسالان است. شوربختانه شرایط سرویسهای بهداشتی مدارس اگر بدتر از سرویسهای موجود در سطح شهر نباشد، بهتر نیست و همین کودکان را ترغیب میکند تا بازگشت به خانه خود را کنترل کنند و عطای استفاده از دستشویی مدرسه را به لقایش ببخشند. رفتار و عادتی که برای همیشه با کودکان میماند؛ همچنان که با ما ماند.
فعالیت کلیههای این طفلکان معصوم، به مرور زمان دچار اختلال شده و در درازمدت دچار ناراحتیهای مزمن کلیوی خواهند شد.
پس به کودکان خود بیاموزیم از دستشوییهای مدرسه استفاده کنند، هر چهقدر هم که آلوده باشد و البته از متولیان آموزشی و پرورشی بخواهیم که بهداشت مدارس بخصوص سرویسهای بهداشتیاش را بیشتر زیر ذرهبین وجدان کاری قرار دهند. بهتر است چه خودمان و چه فرزندانمان آخرین کاری که قبل از ترک منزل انجام میدهیم، رفتن به دستشویی باشد و البته از نوشیدن مایعات بسیار سرد هم صرفنظر کنیم که ادرارآور است و مایه دردسر.
- ۶۶۲
- ۱۶ تیر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط