روایت است که خداوند ماهیگیری در روز شنبه را برای قوم یهود
روایت است که خداوند ماهیگیری در روز شنبه را برای قوم یهود حرام کرد. اتفاقا روزهای شنبه تعداد ماهی در رودخانه بیشتر بود! (به دلیل عدم صید از اول صبح، مشخص است که تعداد بیشتر به نظر برسد!) قوم یهود تورهایی ساختند که جلوی حرکت ما‌هیها را بگیرند و فردا به صید بپردازند!
در بین بازاری‌های متشرع، متداول بود که وقتی پول به نزول می‌دادند، کبریتی روی آن می‌دادند. مثلا ۱۰۰ میلیون تومان پول نزول می‌داد، روی آن یک عدد کبریت می‌گذاشت و می‌گفت این ۱۰۰ میلیون قرض‌الحسنه و این کبریت را می‌فروشم به ۱۰ میلیون تومان! اون ۱۰ میلیون پول نزول، حلال می‌شد!
دزدهای حرفه‌ای، تمام اثر انگشت و علائمی که ممکن است به شناسایی آنها بینجامد را پاک می‌کنند. هرکس تخلفی می‌کند، اسنادی از خود به جا نمی‌گذارد. حالا اگر کسی بگوید خانه من دزد زده و همه چیز را برده، معمولا اولین سوالی که می‌پرسند این است که به کسی مشکوک هستی؟ اگر نام ببرد که به فلانی مشکوکم، نمی‌گویند سند بیاور و به اتهام نداشتن سند، خود فرد را دستگیر نمی‌کنند!
دیگر کمتر کسی است که نداند چه بده-بستانی بین نمایندگان مجلس و دستگاه‌های دولتی وجود دارد و منحصر به جناح خاص یا دوره خاصی هم نیست. مطرح شدن استیضاح و بعد پس گرفته شدن امضاها را بارها دیده و شنیده‌ایم. این نه بدین معنی است که تک تک نمایندگان فاسدند و نه نمایندگان دولت! بلکه وجود چنین تخلفاتی را گوشزد می‌کند هرچند متخلفین اسنادی از خود برجا نگذاشته باشند.
اینکه شماری خودرو بین نمایندگان توزیع می‌شود، نماینده‌ای مطرح می‌کند که تخلفی صورت گرفته، وجود خودروها توسط برخی نمایندگان دریافت کننده هم تایید می‌شود، از وجود تخلف حکایت دارد هرچند ممکن است سندی وجود نداشته باشد، به هرحال خانه خالی شده، حکایت از حضور دزد در شب گذشته دارد! منطق پلیسی هم حکم می‌کند اول برویم سراغ کسانی که مشکوک هستند. کسانی که از این تخلف، نفعی ممکن است داشته باشند. اینکه به جای بررسی موضوع (چه بسا مشکوکین اولیه تبرئه و مجرم واقعی شناسایی شود)، نماینده مطرح کننده تخلف را به اتهام نداشتن سند متهم و حکم زندان داده شود، قابل فهم نیست.
حداقل اعتبار نهادها را هم نابود نکنیم.
در بین بازاری‌های متشرع، متداول بود که وقتی پول به نزول می‌دادند، کبریتی روی آن می‌دادند. مثلا ۱۰۰ میلیون تومان پول نزول می‌داد، روی آن یک عدد کبریت می‌گذاشت و می‌گفت این ۱۰۰ میلیون قرض‌الحسنه و این کبریت را می‌فروشم به ۱۰ میلیون تومان! اون ۱۰ میلیون پول نزول، حلال می‌شد!
دزدهای حرفه‌ای، تمام اثر انگشت و علائمی که ممکن است به شناسایی آنها بینجامد را پاک می‌کنند. هرکس تخلفی می‌کند، اسنادی از خود به جا نمی‌گذارد. حالا اگر کسی بگوید خانه من دزد زده و همه چیز را برده، معمولا اولین سوالی که می‌پرسند این است که به کسی مشکوک هستی؟ اگر نام ببرد که به فلانی مشکوکم، نمی‌گویند سند بیاور و به اتهام نداشتن سند، خود فرد را دستگیر نمی‌کنند!
دیگر کمتر کسی است که نداند چه بده-بستانی بین نمایندگان مجلس و دستگاه‌های دولتی وجود دارد و منحصر به جناح خاص یا دوره خاصی هم نیست. مطرح شدن استیضاح و بعد پس گرفته شدن امضاها را بارها دیده و شنیده‌ایم. این نه بدین معنی است که تک تک نمایندگان فاسدند و نه نمایندگان دولت! بلکه وجود چنین تخلفاتی را گوشزد می‌کند هرچند متخلفین اسنادی از خود برجا نگذاشته باشند.
اینکه شماری خودرو بین نمایندگان توزیع می‌شود، نماینده‌ای مطرح می‌کند که تخلفی صورت گرفته، وجود خودروها توسط برخی نمایندگان دریافت کننده هم تایید می‌شود، از وجود تخلف حکایت دارد هرچند ممکن است سندی وجود نداشته باشد، به هرحال خانه خالی شده، حکایت از حضور دزد در شب گذشته دارد! منطق پلیسی هم حکم می‌کند اول برویم سراغ کسانی که مشکوک هستند. کسانی که از این تخلف، نفعی ممکن است داشته باشند. اینکه به جای بررسی موضوع (چه بسا مشکوکین اولیه تبرئه و مجرم واقعی شناسایی شود)، نماینده مطرح کننده تخلف را به اتهام نداشتن سند متهم و حکم زندان داده شود، قابل فهم نیست.
حداقل اعتبار نهادها را هم نابود نکنیم.
۱.۲k
۱۲ مرداد ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.