همه می گویند پاییز فصل غم و اندوه است

همه می گویند پاییز فصل غم و اندوه است
زمان رفتن یارو ندیدن معشوق است
اما من به تو گویم هیچ زمانی در این اقلیم
نیست به روشنی و زیبایی در این تقویم
من به پاییز سرشارم از حس عشق و شکوفه شدن
نیستم آنکه باشد چو برگی در پی افتادن
در دلم سریز می‌شود افشاندن
در وجودم پر می شود آن دم ایستادن
خیالم می رود سوی آسودن
همه جان و تن می شود در پی بالیدن
نیست در قاموس من بر افتادن و بریدن
که جان می شود جمله پوئیدن و بودن


‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍