غاد السمان

غادة السمان :

منذ الیوم الذی عرفتک فیه
وأنا أضحک وأبکی فی آن
فنصف حبک ضوء والباقی ظلام
صیف و شتاء علی سطح واحد
وربما لذلک ما زلت أحبک..


از روزی که شناختمت
همزمان می‌خندم و می‌گریم
نیمی از عشقت روشنایی و نیم دیگرش تاریکی‌ست
یک بام و دو هواست
شاید برای همین است که همچنان دوستت دارم..