•○● @AYEH HAYEH JONON ●○•
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_هشتاد_و_چهارم
#سوره_ی_هفتم
#بخش_اول
تاڪسے نزدیڪ ڪوچہ ے مان توقف مے ڪند و رانندہ مے گوید:بفرمایید!
پول تاڪسے را حساب میڪنم و همراہ مطهرہ پیادہ میشویم،مطهرہ با حالت قهر بہ رو بہ رویش خیرہ شدہ و توجهے بہ من ندارد!
چشم و ابرویے برایش مے آیم و مے گویم:نترس نگفتم بیان بدزدنت! گفتم این ڪارش درست نیست و بهترہ بود مادرش رو سراغت بفرستہ!
مطهرہ نگاهے بہ صورتم مے اندازد و چیزے نمے گوید،سر ڪوچہ ے ما مے ایستیم.
با لبخند نگاهش میڪنم و مے پرسم:چرا انقدر براش ناز میڪنے؟! حداقل بذار بیاد خواستگارے بعد دَڪش ڪن برہ!
مطهرہ نفس عمیقے میڪشد و جواب میدهد:وقتے میدونم میخوام بهش جواب منفے بدم چرا الڪے هم وقت خودم و هم وقت اون رو بگیرم؟!
ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:چرا انقدر مطمئنے قرارہ بهش جواب منفے بدے؟!
سرش را پایین مے اندازد و انگشتانش را درهم قفل میڪند:خب...خب...هنوز...یڪم...چیزو دوست دارم...یعنے...
حرفش را ادامہ نمیدهد،بہ شوخے مے گویم:اسم خواستگارت رو گذاشتے اینِ اون! انگار این اسمشہ اون فامیلیش!
مهندس ساجدے هم ڪہ شد چیز! لابد از فردا منم هوے صدا میزنے!
با اتمام آخرین جملہ ریز میخندم،مطهرہ بدون اینڪہ سر بلند ڪند لبخند ڪم رنگے میزند!
دستم را روے بازویش میگذارم و خواهرانہ مے گویم:مطهرہ جونم! عزیزم! من هیچوقت نگفتم مهندس ساجدے آدم بد یا مناسبے نیست! گفتم آدمِ تو نیست!
اصلا همہ ے این حرف ها بہ ڪنار،اصلا صد در صد میتونید تفاهم داشتہ باشید!
مشڪل اصلے اینہ ڪہ این علاقہ یڪ طرفہ ست! چرا بخاطرش میخواے موقعیت هات رو از دست بدے و خودتو اذیت ڪنے؟!
مطهرہ سر بلند میڪند و مے گوید:میدونم! علاقہ م مثل سابق نیست،بیشتر ِعلاقہ و غرورِ من اون روزے ڪہ ساجدے رو بہ روم وایساد و گفت همہ چیز رو میدونہ و از شرڪت برم شڪست!
میترسم خودم رو درگیر ڪسے ڪنم اما باز گاهے دلم یہ سمت دیگہ برہ! میخوام ڪامل فراموشش ڪنم!
یادِ حرف هاے سمانہ مے افتم ڪہ جلسہ ے قبل گفت!
"چرا از وارد شدن بہ یہ رابطہ ے عاطفے جدید مے ترسے؟! وقتے بہ هر دلیلے سَرخوردہ و افسردہ از یہ رابطہ ے عاطفے بیرون میاے بلافاصلہ یا بعد از یہ مدتِ ڪوتاہ واردِ رابطہ ے عاطفے جدید شدن خیلے خطرناڪہ اما گاهے میتونہ ڪمڪ ڪنندہ و موثر باشہ!
اون آدمِ جدید میتونہ انقدر بهت عشق و محبت بدہ ڪہ سریع زخم هاے گذشتہ التیام پیدا ڪنن و سختے ها و ناراحتے هاے گذشتہ رو فراموش ڪنے! اما بہ شرطے ڪہ اول خودت بخواے گذشتہ رو فراموش ڪنے و آدم جدیدت رو دوست داشتہ باشے و دوم اینڪہ اون آدم انتخابِ ڪاملا درستے باشہ و ڪمڪت ڪنہ!"
بعد از چند لحظہ مڪث مے گویم:اگہ با منطق آدم درستے رو انتخاب ڪنے مطمئن باش بهتر این دوران رو میگذرونے و فراموشش میڪنے!
مطهرہ مردد نگاهم میڪند و لب میزند:روش فڪر میڪنم!
گونہ اش را مے بوسم و خداحافظے میڪنم و بہ سمت خانہ راہ مے افتم،با لبخند و پر انرژے وارد خانہ میشوم.
مادرم را مے بینم ڪہ اشڪ ریزان تلفن بہ دست ایستادہ و با صداے لرزان مے گوید:خیالت راحت شد رفت؟!
سپس بدون معطلے گوشے تلفن را میگذارد و بہ سمت آشپزخانہ مے رود،متعجب نگاهش میڪنم و مے گویم:سلام!
چادرم را از روے سرم برمیدارم و وارد آشپزخانہ میشوم،همانطور ڪہ روسرے ام را در مے آورم مے گویم:واے چقدر گرمہ ذوب شدم! چے شدہ مامانے؟! چرا گریہ میڪنے؟!
مادرم لیوان آبے براے خودش مے ریزد و یڪ نفس سر مے ڪشد،نفسے میڪشد و مے گوید:هیچے خیال بابات راحت شد! باز یہ بدبختے دیگہ روے سرِ من آوار ڪرد!
با استرس مے گویم:چے شدہ باز؟!
هق هق میڪند و با دست پیشانے اش را مے گیرد:نورا رفت!
گیج نگاهش میڪنم:ڪجا رفت؟!
هق هقش شدت مے گیرد:نمیدونم! با طاها رفت!
دستش را مے گیرم و مے گویم:دورت بگردم آروم باش بگو ببینم چے شدہ؟!
هق هقش باز شدت مے گیرد و خودش را در آغوشم مے اندازد:بابات عاقش ڪرد و گفت دیگہ برہ و برنگردہ!
آرام ڪمرش را نوازش میڪنم:آخہ سر چے؟! بہ خدا نمیفهمم چے میگے!
بینے اش را بالا میڪشد:بابات با طاها بحثش شدہ بود نورا هم طاقت نیاورد و صبح زنگ زد بابات بیاد خونہ باهم حرف بزنن،بابات اومد حرف زدن بحثشون شد!
_آخہ براے چے؟!
نفس عمیقے مے ڪشد:نورا دیگہ برنمیگردہ! قسم خورد!
ڪمڪ میڪنم از آشپزخانہ خارج بشویم و بہ سمت مبل ها هدایتش میڪنم،روے مبل مے نشیند و دوبارہ اشڪ هایش شدت مے گیرند،زمزمہ میڪند:بہ خدا اگہ بخاطرہ سر و سامون گرفتن تو و یاسین نبود یہ لحظہ هم این زندگے رو تحمل نمے ڪردم!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است:white_right_pointing_backha
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_هشتاد_و_چهارم
#سوره_ی_هفتم
#بخش_اول
تاڪسے نزدیڪ ڪوچہ ے مان توقف مے ڪند و رانندہ مے گوید:بفرمایید!
پول تاڪسے را حساب میڪنم و همراہ مطهرہ پیادہ میشویم،مطهرہ با حالت قهر بہ رو بہ رویش خیرہ شدہ و توجهے بہ من ندارد!
چشم و ابرویے برایش مے آیم و مے گویم:نترس نگفتم بیان بدزدنت! گفتم این ڪارش درست نیست و بهترہ بود مادرش رو سراغت بفرستہ!
مطهرہ نگاهے بہ صورتم مے اندازد و چیزے نمے گوید،سر ڪوچہ ے ما مے ایستیم.
با لبخند نگاهش میڪنم و مے پرسم:چرا انقدر براش ناز میڪنے؟! حداقل بذار بیاد خواستگارے بعد دَڪش ڪن برہ!
مطهرہ نفس عمیقے میڪشد و جواب میدهد:وقتے میدونم میخوام بهش جواب منفے بدم چرا الڪے هم وقت خودم و هم وقت اون رو بگیرم؟!
ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:چرا انقدر مطمئنے قرارہ بهش جواب منفے بدے؟!
سرش را پایین مے اندازد و انگشتانش را درهم قفل میڪند:خب...خب...هنوز...یڪم...چیزو دوست دارم...یعنے...
حرفش را ادامہ نمیدهد،بہ شوخے مے گویم:اسم خواستگارت رو گذاشتے اینِ اون! انگار این اسمشہ اون فامیلیش!
مهندس ساجدے هم ڪہ شد چیز! لابد از فردا منم هوے صدا میزنے!
با اتمام آخرین جملہ ریز میخندم،مطهرہ بدون اینڪہ سر بلند ڪند لبخند ڪم رنگے میزند!
دستم را روے بازویش میگذارم و خواهرانہ مے گویم:مطهرہ جونم! عزیزم! من هیچوقت نگفتم مهندس ساجدے آدم بد یا مناسبے نیست! گفتم آدمِ تو نیست!
اصلا همہ ے این حرف ها بہ ڪنار،اصلا صد در صد میتونید تفاهم داشتہ باشید!
مشڪل اصلے اینہ ڪہ این علاقہ یڪ طرفہ ست! چرا بخاطرش میخواے موقعیت هات رو از دست بدے و خودتو اذیت ڪنے؟!
مطهرہ سر بلند میڪند و مے گوید:میدونم! علاقہ م مثل سابق نیست،بیشتر ِعلاقہ و غرورِ من اون روزے ڪہ ساجدے رو بہ روم وایساد و گفت همہ چیز رو میدونہ و از شرڪت برم شڪست!
میترسم خودم رو درگیر ڪسے ڪنم اما باز گاهے دلم یہ سمت دیگہ برہ! میخوام ڪامل فراموشش ڪنم!
یادِ حرف هاے سمانہ مے افتم ڪہ جلسہ ے قبل گفت!
"چرا از وارد شدن بہ یہ رابطہ ے عاطفے جدید مے ترسے؟! وقتے بہ هر دلیلے سَرخوردہ و افسردہ از یہ رابطہ ے عاطفے بیرون میاے بلافاصلہ یا بعد از یہ مدتِ ڪوتاہ واردِ رابطہ ے عاطفے جدید شدن خیلے خطرناڪہ اما گاهے میتونہ ڪمڪ ڪنندہ و موثر باشہ!
اون آدمِ جدید میتونہ انقدر بهت عشق و محبت بدہ ڪہ سریع زخم هاے گذشتہ التیام پیدا ڪنن و سختے ها و ناراحتے هاے گذشتہ رو فراموش ڪنے! اما بہ شرطے ڪہ اول خودت بخواے گذشتہ رو فراموش ڪنے و آدم جدیدت رو دوست داشتہ باشے و دوم اینڪہ اون آدم انتخابِ ڪاملا درستے باشہ و ڪمڪت ڪنہ!"
بعد از چند لحظہ مڪث مے گویم:اگہ با منطق آدم درستے رو انتخاب ڪنے مطمئن باش بهتر این دوران رو میگذرونے و فراموشش میڪنے!
مطهرہ مردد نگاهم میڪند و لب میزند:روش فڪر میڪنم!
گونہ اش را مے بوسم و خداحافظے میڪنم و بہ سمت خانہ راہ مے افتم،با لبخند و پر انرژے وارد خانہ میشوم.
مادرم را مے بینم ڪہ اشڪ ریزان تلفن بہ دست ایستادہ و با صداے لرزان مے گوید:خیالت راحت شد رفت؟!
سپس بدون معطلے گوشے تلفن را میگذارد و بہ سمت آشپزخانہ مے رود،متعجب نگاهش میڪنم و مے گویم:سلام!
چادرم را از روے سرم برمیدارم و وارد آشپزخانہ میشوم،همانطور ڪہ روسرے ام را در مے آورم مے گویم:واے چقدر گرمہ ذوب شدم! چے شدہ مامانے؟! چرا گریہ میڪنے؟!
مادرم لیوان آبے براے خودش مے ریزد و یڪ نفس سر مے ڪشد،نفسے میڪشد و مے گوید:هیچے خیال بابات راحت شد! باز یہ بدبختے دیگہ روے سرِ من آوار ڪرد!
با استرس مے گویم:چے شدہ باز؟!
هق هق میڪند و با دست پیشانے اش را مے گیرد:نورا رفت!
گیج نگاهش میڪنم:ڪجا رفت؟!
هق هقش شدت مے گیرد:نمیدونم! با طاها رفت!
دستش را مے گیرم و مے گویم:دورت بگردم آروم باش بگو ببینم چے شدہ؟!
هق هقش باز شدت مے گیرد و خودش را در آغوشم مے اندازد:بابات عاقش ڪرد و گفت دیگہ برہ و برنگردہ!
آرام ڪمرش را نوازش میڪنم:آخہ سر چے؟! بہ خدا نمیفهمم چے میگے!
بینے اش را بالا میڪشد:بابات با طاها بحثش شدہ بود نورا هم طاقت نیاورد و صبح زنگ زد بابات بیاد خونہ باهم حرف بزنن،بابات اومد حرف زدن بحثشون شد!
_آخہ براے چے؟!
نفس عمیقے مے ڪشد:نورا دیگہ برنمیگردہ! قسم خورد!
ڪمڪ میڪنم از آشپزخانہ خارج بشویم و بہ سمت مبل ها هدایتش میڪنم،روے مبل مے نشیند و دوبارہ اشڪ هایش شدت مے گیرند،زمزمہ میڪند:بہ خدا اگہ بخاطرہ سر و سامون گرفتن تو و یاسین نبود یہ لحظہ هم این زندگے رو تحمل نمے ڪردم!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○•
👈 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است:white_right_pointing_backha
۳۱۹.۴k
۲۹ مهر ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.