بعضی اوقات میرم و جلوی آیینه وایمیستم

بعضی اوقات میرم و جلوی آیینه وایمیستم،
فکر به این که زندگی چقدررر کوتاهه . چقدر آدما دارن خودشونو اذیت میکنن . آدما اصلا دارن خودشون رو وفق چی میکنن؟ برای چی انقدررربه دنبال مادیات‌اَن؟
انسان ها بین تمام موجودات برتری داده شدن .. بعد انقدر بی شعوری؟ چرا مردم زندگی نمیکنن ؟ حداقل برای خودشون ، نه کس دیگه ای‌‌
...
هیچ کس قدر زندگی رو نمیدونه . هیچ کس متوجه نمیشه تا وقتی که خیلی دیر شده‌‌‌‌..
وقتی زندگی رو فهمید که توی آزمایش هاش متوجه سرطان شد.
..از عمیق ترین تصادف جون سالم بدر برد.
و حتی وقتی فهمید که فرشته ی مرگ رو بالای سرش دید..
----
به دنبال چه هستیم؟ چرا از زندگی آرامشی نمیخوایم؟ 《چرا زندگی نمیکنیم؟》

نمیدونم چرا اینارو گفتم و رشته ی کلام اصلا دستم نبود ، ببخشید. اینارم نمیگم که خودم الان معنی زندگی رو فهمیدما ، نه. چند ساعت دیگه خودم دوباره میرم پی سخت گیری های زندگیم..فقط جهت اینکه بگم ، زندگی واقعا بی معناست ، اگر بخواهیم اینگونه به زیستن ادامه بدیم..:*)🌱
بابا شل کنین عشق زندگی رو بکنینن