چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی
چون درختی در صمیم سرد و بی ابر زمستانی
هر چه برگـــــم بود و بارم بود
هر چه از فر بـــــلوغ گـــــرم تابستان و میراث بهارم بود
هر چه یاد و یـادگارم بود
ریخته ست
چـــــون درخـتی در زمستانم
بی که پـــــندارد بهاری بـــــود و خـــــواهد بـــــود.
#مهدی_اخوان_ثالث
هر چه برگـــــم بود و بارم بود
هر چه از فر بـــــلوغ گـــــرم تابستان و میراث بهارم بود
هر چه یاد و یـادگارم بود
ریخته ست
چـــــون درخـتی در زمستانم
بی که پـــــندارد بهاری بـــــود و خـــــواهد بـــــود.
#مهدی_اخوان_ثالث
۴۵۴
۱۶ دی ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱۱۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.