اگر دلتنگیام بود یک قطره آب

اگر دلتنگی‌ام بود یک قطره آب،
به سیلاب اشک‌ها می‌رفت در خواب.
نمی‌بُرد این بار گران را دلم،
زِ هر قطره می‌شد وجودم سَبُک‌تر و خام.
چه خوش بود این غم از جانم رها،
چون اشکی که می‌ریزد و می‌رود تا نا کجا.
💔🌷