مدامم مست میدارد نگاه و چشم و گیسویت

مدامم مست می‌دارد نگاه و چشم و گیسویت
بخوابد جان و دل هر دم که می‌بیند مه رویت

اگر بر کوه برگیری ز لطفم ناله‌ای نبود
به زاری می‌کنم خود را نثار قامت و مویت

به وصف لعل شیرین تو روزی طوطی ناطق
چو طوطی در سخن آید سرآید شعر از رویت