آخر عشق قشنگ است نیاندیش بیا

دو قدم پیش می‌آیم دو قدم بیش بیا
شاید این فاصله کم‌تر بشود پیش بیا

کلبه‌ی کوچک من تشنه‌ی مهمانی توست
آی دریا! به سراپرده‌ی درویش بیا

وهم در وهم به دنبال خودم می‌گردم
تا رهایم کنی از پرسه‌ی تشویش بیا

قیس در #کعبه به دنبال یکی می‌گردد
تا رسانی مگر ای خوب به لیلی ش بیا

دیگر ای فرصت آبی به چه می‌اندیشی؟
آخر عشق قشنگ است، نیاندیش بیا!

شعر از: مجتبی صادقی