پاییز از حوالی حوصله ات که بگذردمن زرد می شومو تا کفش های رفتنت جفت می شودغریب می مانمو نیلوفرانه دوستت دارمنه مثل مردمی که عشق را از روی غریزه نشخوار می کنندمن درست مثل خودمهنوز و همیشهدوستت دارم