کسی که طبیعت به او ذهنی سرشار بخشیده است سعادتمندترین فر

کسی که طبیعت به او ذهنی سرشار بخشیده است، سعادتمندترین فرد است، زیرا ذهنیت، بی‌شک به ما نزدیک‌تر از عینیت است، که تأثیرش هرگونه باشد، همواره نخست از طریق ذهنیت به ما انتقال می‌یابد.

لوسیان این معنی را با این بیت زیبا بیان می‌کند: «غنای روح تنها ثروت حقیقی است، باقی ثروت‌ها، همه بیشتر موجب زیانند تا سود.»

کسی که غنای درونی داشته باشد از جهان بیرون به چیزی نیاز ندارد جز هدیه‌ای سلبی، یعنی فراغت، تا توانایی‌های ذهنی خود را بسازد و تکامل بخشد و از غنای درونی خود بهره‌مند شود، یعنی فقط به این امکان نیاز دارد که در طول زندگی، هر روز و هر ساعت آنگونه باشد که هست.


در باب حکمت زندگی
آرتور شوپنهاور

#کافه_کتاب
دیدگاه ها (۱۰)

#معرفی_کتاب «خرپژوهی» نوشته مرحوم ابوالفضل زرویی نصرآباد از ...

انسان در بیست سالگی در مرکز جهان می رقصد، در سی سالگی میان د...

اگر می شد «توان فراموش کردن» را از انسان گرفت، او دیگر هیچ س...

با کتاب میشه کوبید تو سر این و اون!با کتاب میشه آتیش خاموش ک...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط