🔻

🔻
شده ایم مثلِ پدربزرگ هایی که بچه هایشان را بزرگ کرده اند دردسرهایشان را کشیده اند و حالا حوصله ی سرو صدای نوه هایشان را ندارند.
خوش گذرانی هایمان را میکنیم، قول و قرار هایمان را میدهیم ، اولینش میشویم ، اولینمان میشود، دردسرهایش را میکشیم .
به هر طریقی میخواهیم نگهش داریم ، اما میرود.

حالا از ما آدمِ بی حوصله ای مانده است که همه مان را برای کسی صرف کرده که ماندنی نبود
زمانی نمیگذرد که نفرات بعدی واردِ زندگی مان میشوند و تاوانِ بی حوصلگی ها ی ما را میدهند...

ما میشویم عشقِ اولش و او عشقِ دستِ چندمِ ما، که حتی حوصله نداریم برایِ ماندنش تلاشی بکنیم
و جوابِ ناز کردن هایش "last seen along time ago" میشود و زنجیره ی عشق های ما پوسیده تر