بی تو اینجاکه منمسخت هوا بارانی است

بی تو اینجاکه منم؛سخت هوا بارانی است
دل جدا ، ابر جدا، چشم جدا ، بارانی است..

هی نگو فصل بهار است ،نگو معمول است
!چشم هایی که کویراست چرا بارانی است

بی تو ، عطار ترین شاعر این شهر گریخت
وازآن لحظه ی غمگین،همه جابارانی است

گفتم آرام شوم باز کنم قرآن را
دیدم ای داد ! ”الف..لامِ” خدا بارانی است

چتر بردار ، از آغاز غزل تا آخر
اول و آخر هر قصه ی ما، بارانی است