دستان من از زمانی که کودک بودند

دستان من از زمانی که کودک بودند
پروانه برایشان عاشقانه تلخی بود
دستان من همیشه خالی می ماندند
پروانه انگار همیشه سهم گل ها بود
اکنون تو ای پروانه؛ای خیال بعید!
کز دستان بی رنگ من می گریزی...
.
.
.
عاقبت گل های رنگارنگ زود پژمردن بود
پایان پروانه از بی وفایی اش مردن بود...
باشد تا رستگار شویم

#عکاس_خودم
#عاشقانه_های_پاک #عاشقانه #عشق #فکرنو
دیدگاه ها (۲)

گره به کار من افتاده است از غم غربتکجاست چابکی دست‌های عقده‌...

ببین از جنس تنهایی برایت یک غزل گفتمبه نذر این که می ایی برا...

دو هفته ای ست که ظرف نباتمان خالی ست!وچای میخورم وحسرت خراسا...

این لحظه ها ، که تمام ثانیه ها به طواف " تو " می آیند ..و هم...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط