به نام خدا
به نام خدا
.
.
بررسی موضوع مهم سهم ایران از دریای مازندران (کاسپین)
.
.
یکی از بحث هایی که در سالیان اخیر در این باره بر سر زبان ها افتاده و برخی در برابر موضوع جدا شدن بحرین در زمان شاه خبیث و ملعون پهلوی مطرح می کنند و عده ای نیز بدون مطالعه تکرار میکنند؛
این است که ایران و شوروی سابق، هر کدام #50_درصد از این دریا را صاحب بودند ولی بعد از #فروپاشی_شوروی، سهم ایران به 11 درصد کاهش یافت و دولتمردان ایرانی نتوانستند از مالکیت ایران بر کاسپین حراست کنند!!!!!!!.
اگر بخواهیم فارغ از #"احساسات" و #"شایعات" موضوع را بررسی کنیم و به جای حرف های #غیر_مستند به منطق، اسناد و قواعد حقوقی مراجعه کنیم باید بگوییم که اساساً ایران #هیچگاه_مالک#50_درصد کاسپین نبوده است و دمیدن بر یک مالکیت واهی، چیزی جز سیاسی کاری و #خودتحقیری نیست.
در این باره نکات زیر قابل توجه است:
1 - نقشه کاسپین و کشورهای ساحلی اش را مقابل تان بگذارید. فارغ از این که در آن سوی کاسپین یک کشور(شوروی سابق) قرار دارد یا چهار کشور (روسیه، قزاقستان، ترکمنستان و آذربایجان)، بکوشید با یک خودکار، کاسپین را طوری تقسیم کنید که 50 درصدش به ایران برسد.
آیا با توجه به نقشه و موقعیت طبیعی دریاچه و کشورهای اطرافش چنین تقسیمی اساساً امکان پذیر است؟
کسانی که دم از مالکیت 50 درصدی ایران می زنند، احتمالاً بدون نگاه کردن به نقشه ، به این موضوع فکر کرده اند و با خود گفته اند: دو کشور بوده و یک دریا در میان شان و لابد باید 50 - 50 بین شان تقسیم شود!
2 - اگر به نقشه بنگرید، ایران تنها بخش کوچکی از سواحل جنوبی کاسپین را در اختیار دارد و چندین برابر آن در اختیار کشورهای دیگر است.
چگونه می توان پذیرفت که ایران با اندکی ساحل، صاحب نیمی از کاسپین شود و بقیه با سواحلی به مراتب طولانی تر از ایران ، مالکیت مشابه داشته باشند. در زمان شوروی سابق هم همین منطق ساده حاکم بود و ان مرزهای طولانی در شمال، غرب و شرق دریا متعلق به شوروی بوده است.
3 - بارها گفته شده است که در سال های 1921 و 1940 ، ایران و شوروی سابق، معاهده هایی امضا کرده بودند و طبق آن معاهده ها، مالکیت کاسپین را بین خودشان #بالمناصفه تقسیم کرده بودند.
سپس گفته می شود که تجزیه شوروی سابق، نافی حق ایران نیست و کشورهای باقی مانده از شوروی سابق، باید میراث دار آن 50 درصد خودشان باشند نه این که کل کاسپین را مجدداً بین خود تقسیم کنند.
این سخن #در_صورتی_درست_بود که بین ایران و شوروی سابق، چنین معاهده ای وجود می داشت. اما واقعیت این است که در هیچ کجای این دو معاهده، مالکیت کاسپین بین ایران و شوروی تقسیم نشده است بلکه هر دو کشور توافق کرده اند که در آب های خزر به طور مساوی "حق کشتیرانی" داشته باشند، از معافیت هایی برخوردار شوند و بتوانند تا 10 میل دریایی از سواحل خود ماهیگیری کنند. اگر کلمه به کلمه این دو معاهده را بررسی کنید درخواهید یافت که تقسیم 50 درصد مالکیت دریا در این معاهده ها وجود خارجی ندارد.
بنابراین، وقتی اساساً چنین توافقی وجود ندارد ، چرا باید بر اساس #هیچ_و_آنچه_نیست، سخن گفت؟ مگر قرار است کشورهای ساحلی خزر بر مبنای توهمات ما رفتار کنند؟
.
#پ.ن:
توضیحات بیشتر در کامنت اول
.
.
.
.
#حق_پایدار_است
.
.
بررسی موضوع مهم سهم ایران از دریای مازندران (کاسپین)
.
.
یکی از بحث هایی که در سالیان اخیر در این باره بر سر زبان ها افتاده و برخی در برابر موضوع جدا شدن بحرین در زمان شاه خبیث و ملعون پهلوی مطرح می کنند و عده ای نیز بدون مطالعه تکرار میکنند؛
این است که ایران و شوروی سابق، هر کدام #50_درصد از این دریا را صاحب بودند ولی بعد از #فروپاشی_شوروی، سهم ایران به 11 درصد کاهش یافت و دولتمردان ایرانی نتوانستند از مالکیت ایران بر کاسپین حراست کنند!!!!!!!.
اگر بخواهیم فارغ از #"احساسات" و #"شایعات" موضوع را بررسی کنیم و به جای حرف های #غیر_مستند به منطق، اسناد و قواعد حقوقی مراجعه کنیم باید بگوییم که اساساً ایران #هیچگاه_مالک#50_درصد کاسپین نبوده است و دمیدن بر یک مالکیت واهی، چیزی جز سیاسی کاری و #خودتحقیری نیست.
در این باره نکات زیر قابل توجه است:
1 - نقشه کاسپین و کشورهای ساحلی اش را مقابل تان بگذارید. فارغ از این که در آن سوی کاسپین یک کشور(شوروی سابق) قرار دارد یا چهار کشور (روسیه، قزاقستان، ترکمنستان و آذربایجان)، بکوشید با یک خودکار، کاسپین را طوری تقسیم کنید که 50 درصدش به ایران برسد.
آیا با توجه به نقشه و موقعیت طبیعی دریاچه و کشورهای اطرافش چنین تقسیمی اساساً امکان پذیر است؟
کسانی که دم از مالکیت 50 درصدی ایران می زنند، احتمالاً بدون نگاه کردن به نقشه ، به این موضوع فکر کرده اند و با خود گفته اند: دو کشور بوده و یک دریا در میان شان و لابد باید 50 - 50 بین شان تقسیم شود!
2 - اگر به نقشه بنگرید، ایران تنها بخش کوچکی از سواحل جنوبی کاسپین را در اختیار دارد و چندین برابر آن در اختیار کشورهای دیگر است.
چگونه می توان پذیرفت که ایران با اندکی ساحل، صاحب نیمی از کاسپین شود و بقیه با سواحلی به مراتب طولانی تر از ایران ، مالکیت مشابه داشته باشند. در زمان شوروی سابق هم همین منطق ساده حاکم بود و ان مرزهای طولانی در شمال، غرب و شرق دریا متعلق به شوروی بوده است.
3 - بارها گفته شده است که در سال های 1921 و 1940 ، ایران و شوروی سابق، معاهده هایی امضا کرده بودند و طبق آن معاهده ها، مالکیت کاسپین را بین خودشان #بالمناصفه تقسیم کرده بودند.
سپس گفته می شود که تجزیه شوروی سابق، نافی حق ایران نیست و کشورهای باقی مانده از شوروی سابق، باید میراث دار آن 50 درصد خودشان باشند نه این که کل کاسپین را مجدداً بین خود تقسیم کنند.
این سخن #در_صورتی_درست_بود که بین ایران و شوروی سابق، چنین معاهده ای وجود می داشت. اما واقعیت این است که در هیچ کجای این دو معاهده، مالکیت کاسپین بین ایران و شوروی تقسیم نشده است بلکه هر دو کشور توافق کرده اند که در آب های خزر به طور مساوی "حق کشتیرانی" داشته باشند، از معافیت هایی برخوردار شوند و بتوانند تا 10 میل دریایی از سواحل خود ماهیگیری کنند. اگر کلمه به کلمه این دو معاهده را بررسی کنید درخواهید یافت که تقسیم 50 درصد مالکیت دریا در این معاهده ها وجود خارجی ندارد.
بنابراین، وقتی اساساً چنین توافقی وجود ندارد ، چرا باید بر اساس #هیچ_و_آنچه_نیست، سخن گفت؟ مگر قرار است کشورهای ساحلی خزر بر مبنای توهمات ما رفتار کنند؟
.
#پ.ن:
توضیحات بیشتر در کامنت اول
.
.
.
.
#حق_پایدار_است
۳.۱k
۱۸ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۸)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.