رس ساعت هرگز

رأس سـاعتـــــ هــرگـز ،
سـاعتـــــ هاے انــدوه عقــربه ها ،
شعلـه خـواهند ڪشید ،
از حـرارتـــــ سـینه امـ ،
رأس شـوریدگــے دلــمـ شـور میـزند ،
و آهسـته عقـربه ها را به عقبــــــ ، بَـرمیڪَـردانمـ ..............
صـدایــے شـبیه صـداے تـو ،
در فضـاے ذهنــمـ مــےپیچـد ،
میـدانمـ رأس سـاعتــــــ ،
هـرگـز بر نخـواهــے گشتـــــــ ،
شبــــــ هایمـ بـدون بـازوانتــــــ ،
چقـدر سَــرد میشـود ،
در خــوابمـ امشبـــــــ گــذر ڪن ،
شـایـد تـو را به آغــوش ڪشیدمـ ،
نفس هایتــــــ را قطـره قطـره ،
بِچڪان روے لبــمـ ..........