●برای رفیق ●

●برای #رفیق ●
بعضی وقتا یه سری آدما هستن، که طی اتفاقاتی، وارد زندگیمون میشن.
حالا این آدما، اصولا سه دسته اند.
دسته اول: وارد زندگیمون میشن و مثل یه رهگذر،میگذرن و میرن. و هیچ اثری از خودشون نمیزارن.
دسته دوم: وارد زندگیمون میشن، بهشون وابسته میشیم و اونا ترکمون میکنن.
دسته سوم: وارد زندگیمون میشن، کم کم وابسته میشیم و تا ابد باهاشون میمونیم.
نزدیک دوسه ماهه که با یه نفر آشنا شدم.
کسی که چند سال ازم بزرگتره.
نه تاحالا چهرش رو دیدم و نه صداش رو شنیدم.
حتی نمیدونم کجا زندگی میکنه...
اما...
یه جورایی میتونم بگم "دوستش دارم"
حالا بستگی داره که این دوست داشتن رو چطوری برای خودتون تفسیر کنید...
این رفیق، جزو دسته ی سومیه که تعریف کردم....
من اولین بار، با خوندن متن های "اون" جرقه ای تو ذهنم خورد که منم میتونم بنویسم...
اون موقع حتی فکرش رو هم نمیکردم که بتونم باهاش هم کلام بشم، چه برسه به اینکه دوست شیم....
این هارو گفتم که برسم به اینجا.....
رفیق دوست داشتنی
میخوام بدونی که تو این چند ماهه که باهات آشنا شدم، رفتی جزو بهترین های قلبم....
امیدوارم همیشه بتونی به هدف های زندگیت برسی و همیشه ی همیشه،تو درس ها و کار هات، اولین و موفق ترین باشی.

@mostan00