سبک اکسپرسیونیسم چیست

سبک اکسپرسیونیسم چیست؟
اکسپرسیونیسم (Expressionism) یکی از مهم‌ترین جنبش‌های هنری مدرن در قرن بیستم است که بر بیان احساسات درونی، عواطف شدید و دیدگاه ذهنی هنرمند تمرکز دارد. برخلاف سبک‌های واقع‌گرا یا امپرسیونیسم که واقعیت عینی را بازنمایی می‌کنند، اکسپرسیونیسم جهان را از زاویه شخصی و اغراق‌آمیز نشان می‌دهد تا هیجاناتی مانند ترس، اضطراب، خشم یا شادی را منتقل کند.
تاریخچه
این سبک عمدتاً در آلمان و شمال اروپا در اوایل قرن بیستم (حدود ۱۹۰۵ تا ۱۹۳۵) شکل گرفت و واکنشی به صنعتی‌شدن جامعه، جنگ جهانی اول و بحران‌های روحی عصر مدرن بود. ریشه‌های آن به هنرمندانی مانند وینسنت ون گوگ و ادوارد مونک برمی‌گردد. دو گروه اصلی آن:
دی بروکه (Die Brücke): تأسیس در ۱۹۰۵ در درسدن توسط ارنست لودویگ کرشنر و دیگران، با تمرکز بر رنگ‌های تند و فرم‌های خام.
در بلاوه رایتر (Der Blaue Reiter): تأسیس در ۱۹۱۱ در مونیخ توسط واسیلی کاندینسکی و فرانتس مارک، با گرایش بیشتر به انتزاع و معنویت.
این جنبش نه تنها در نقاشی، بلکه در ادبیات، تئاتر، فیلم (مانند فیلم‌های صامت آلمانی) و موسیقی نیز تأثیر گذاشت
هنرمندان برجسته:
ادوارد مونک (نروژی): پیشگام با آثار مانند "جیغ" که نماد اضطراب مدرن است.
ارنست لودویگ کرشنر: صحنه‌های شهری پرتنش.
واسیلی کاندینسکی: گرایش به انتزاع.
اگون شیله (اتریشی): پرتره‌های بیانگر درد و اروتیسم.
امیل نولده: رنگ‌های شدید و موضوعات مذهبی/قبیله‌ای.