می بارد بارانِ یادِ تو

می بارد بارانِ یادِ تو
بر جنگل مه آلود خیال
غریبانه قدم می زنم
در بیراهه های عاشقی
سرگردانم لابه لای درختان سر به هم داده ی اَفرا
قلبم زَنگار آلود پاییز
دلم لبریز حسرت و تردید
در هر قدم بی تو
نفس می کشم باران را،،
چشمانم خیس از نم رویاها
می روم و زمزمه می کنم
تا ابد در ترانه ایی بی واژه
خش خش برگ ریزان یادت را در حجمی از سکوت 
و در عبور از لحظه های بی تو
می خُشکم...
می شکنم...
دفن خواهم شد ...
فراموش می شوم....
اما ....
اما تو را فراموش نخواهم کرد....