جهانی هیچ و ما هیچان خیال و خواب ما

جــهــانی هـیــچ و مــا هــیچــان ، خــیال و خــواب مــا پـیچــان
وگــر خــفتـه بـدانـستـی کـه در خـــوابـم چــه غــم بــودی ؟
خـیــالی بـینـد ایــن خـفـته ، در انــدیشــه فـــرو رفــته
وگــر زیــن خــواب آشــفته بـجـَـستـی ، در نـعـم بودی
یـکــی زنــدان غـــم دیــده ، یــکی بـــاغ ارم دیـــده
وگـــر بیــدار گــشتی او نه زندان نـــی ارم بـــودی !

مولانا
دیوان شمس » غزلیات » شمارهٔ ۲۵۰۱

روزتان سرشار از حضور خداوند ...