پیوستن رسمی اروپای غربی به آمریکا در تحریم اقتصادی جمهوری

پیوستن رسمی اروپای غربی به آمریکا در تحریم اقتصادی جمهوری اسلامی ایران(درروز۲۱اردبیهشت ۱۳۵۹ش)

به دنبال واقعه فتح لانه جاسوسی آمریکا توسط دانشجویان پیرو خط امام در 13 آبان 1358 و پس از شکست طرح تحریم اقتصادی ایران از طریق سازمان ملل به دلیل وِتوی یکی از اعضای شورای امنیت، برخی از کشورهای اروپایی تصمیم گرفتند که از امضای قراردادهای جدید با جمهوری اسلامی خودداری نموده و ایران را تحت فشار قرار دهند. این تصمیم بازار مشترک اروپا از آنجایی که برای حمایت از آمریکا و محکوم کردن مسأله گروگان‏گیری انجام می‏گرفت، حالتی سمبولیک و سیاسی داشت و از بار اقتصادی غالبی برخوردار نبود. بدین ترتیب پس از پایان مهلت آزادسازی گروگان‏ها و لاینحل ماندن این مسأله، جامعه اقتصادی اروپا به طور رسمی، تحریم اقتصادی ایران را اعلام نمودند. این اقدام در حالی انجام می‏گرفت که در اعلامیه مشترک کنفرانس 9 کشور اروپایی تنها هدف از این اقدام، تسریع در آزادی گروگان‏ها عنوان شده بود. اما با گسترش این تحریم از سوی کشورهای غربی، اقتصاد داخلی آنان نیز دچار رکود و تورم شد. در طول هشت سال دفاع مقدس، آمریکا و کشورهای بازار مشترک اروپا، ایران را در تنگنا قرار داده و از معامله مستقیم خودداری می‏کردند. حتی در مواردی از فروش و ارسال داروهای مورد نیاز به ایران امتناع می‏نمودند. این در حالی بود که پیشرفته‏ترین تجهیزات نظامی و خطرناک‏ترین سموم شیمیایی را در اختیار رژیم متجاوز عراق قرار می‏دادند و این رژیم را به ادامه جنگ ترغیب می‏کردند. لیکن رفته رفته، کشورهای اروپایی دریافتند که فشار آمریکا به ایران نه تنها به نفع آنها نیست بلکه منافع آنان را فدای مطامع آمریکا خواهد ساخت.