↓من درسم را خوب خوانده بودم↓

↓من درسم را خوب خوانده بودم↓
√آماده برای کنکوری موفق√
※همه چیز داشت خوب پیش میرفت※
¤از روی برنامه قبلی با تست ادبیات شروع کردم ¤
◎که ای کاش این کار را نمیکردم◎
⊙سوال اول آرایه ادبی بود⊙
♡شعری از هوشنگ ابتهاج♡
☆"بسترم ...صدف خالی یک تنهاییست
و تو چون مروارید
گردن آویز کسان دگری...."☆
↓و نتیجه این شعر ....کنکوری با رتبه افتضاح بود↓
¦و من¦
■ سر جلسه کنکور ■
○تمام داستان های خفته در این شعر را به چشم دیدم○
←دیدم که اینگونه پریشان شدم→
※همه سرگرم تست زدن ※
√و پسرکی سرگردان در خیابان √
✿ نمیدانم هوشنگ ابتهاج را نبخشم ✿
♣ یا مشاور را که گفت با ادبیات شروع کن ...حتما 100 میزنی ♣
△هیچ کدام فکر این جا را نکرده بودیم که قرار است طراح سوال△
¦با یک شعر نیم خطی¦
☂ گذشته را گره بزند به آینده ☂
↓فدای سرت..↑
♡ دانشگاه آزاد زیاد هم بد نیست ♡