انسان طنابی است که بر فراز یک مغاک کشیده شده است. از یک ط

انسان طنابی است که بر فراز یک مغاک کشیده شده است. از یک طرف به دنیای حیوان متصل است و از طرف دیگر اشتیاق رفتن به ورای انسان را دارد.
چون که انسان یک "بودن" نیست. یک "شدن" است. او فقط یک پل است. چیزی است که باید از آن عبور کرد. انسان یک نردبان است.
اما میلیونها نفر هرگز تلاش نمیکنند که به سمت بالا حرکت کنند.
انسان میتواند به ورای خدایان برود، چونکه همه خدایان افسانه های بشری هستند. او میتواند به حقیقتی بسیار بزرگتر از افسانه های خویش دست یابد و نیز میتواند به مادون حیوان سقوط کند. این شرافت انسانی است که حق انتخاب دارد که کدام مسیر را برگزیند

اوشو


دوشنبه شب سوم دی 1397
ساعت بیست و سه : چهار دقیقه
1667
1652