من خانه زاد خانه و کاشانه ی توام

من خانه زاد خانه و کاشانه ی توام

از کودکی دخیل عزاخانه ی توام

اینجا تب مقایسه ی عقل و عشق نیست

پس شاکرم حسین(ع)که دیوانه ی توام

ممزوج گشته اشک من و چای روضه ات

مدیون این شراب ز میخانه ی توام

زلف دلم اگر چه پریشان شده ولی...

امیدوار مرحمت شانه ی توام

گر روز و شب ز داغ غمت گریه می‌کنم

مرهون لطف مادر فرزانه ی توام

پیراهن عزای مرا او بریده است

او شمع راه گشته که پروانه ی توام

پای پیاده،سمت حرم،روز اربعین

چشم انتظار دعوت شاهانه ی توام

زاهد بهشت می‌طلبد در عزایتان

من هم خراب روضه ی ویرانه ی توام

فرشی نظر به دست شما دوخت از ازل

گوید خمار باده و پیمانه ی توام

بهنام فرشی


#اباعبدالله
#امام_حسین_علیه_السلام
#عشق_کودکی
#کربلا
#حرم
دیدگاه ها (۱)

سرهای عاشقان همه نذر قدومتان ...آری فدایی تو شدن از خدای ماس...

آنگونه که حاجی ست در احرام پیادهمن هم شده‌ام سوی تو اعزام پی...

السلام علیک یا اباعبدالله(ع)وقتش رسیده است،که سلمان مان کنی ...

امروز نه، غروب همان سال شصت و یک...ما را گره زدند به نخ های ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط