ههههی روزگاریادش بخیر چقدر ح

هــــــــهـه،هـــــی روزگـــــــار.یادش بخیر چقــــــدر حرص همـــــه این چیزارو خوردم و عصبــــــی و داغــــون میشدم که چرا،چرا،من تو حموم و دستشویی هم که میرم موبیم رو حتماً باید باخودم بـبـرم که یوقت نکنـــه اون پیامی...بده و من دیر جوابش و بدم،ناروحت شه یا منتظرم بمونه یوقتی وای وای وای.اما اون ببخشیدا تخمشم نبود همیشه همه چیزاییکه من خودم و جر میدادم واسشون که چرا اون اهمیت به اون مسائل و...مثه من نمیده ووو.
حالا میفهمم که چقدر سخت در اشتباه بودم و با تک تک همینجور چیزا بودکه خودم و خارو کوچیک میکردم هروز و هروز و اون و بالا بالاتر میبردم تت از اون بالا بمن این پایین نگاه کنه و سرش بد گیج بره و باخودش فک کنه سری شده و سری بوده تو سرا و من آویزونشم و لیاقتش و ندارم و....وووو
بیخیال،فقط هرکی مثه این پست حساسیت از خودش داره نشون میده و ووو نکنه،تروخدا نکنه،اشتباهه محضه و خودش و خار میکنه و خودش باعث بی ارزش شدن خودش پیش طرف مقابلش میشه با امثال این چیزا...