ما نمیدانستیم گاهی

ما نمی‌دانستیم گاهی
یک ستایش ، یک قدردانی ،
یک آغوش و یک همدردی ،
چه رنگی می‌پاشد به جهان سیاه و سفید آدم‌ها ...
گاهی غریق‌نجاتانی بودیم ، بی‌آنکه تن به آب زده‌باشیم ...
همه مردم ،
به نوعی در محاصره‌ی مشکلات و دردهایی ناگزیر ، دست و پا می‌زنند
کافی‌ است کمی بیشتر مهربان باشیم
تا آنها را از عمیق‌ترین اقیانوس‌های اندوه بیرون بکشیم ...
دیدگاه ها (۰)

کسی را از خوب بودنخسته نکنیم!خدا نکند انسانی از خوب بودنش خس...

یه جوری باشید که آدمهافکر نکنن دردتون نمیاد!

به جای رنج دادن ،از همدیگه رنج کم کنیم :)

ما برای نجاتِ هم ، طنابی داریم ، به استحکام مهربانی ،به ضخام...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط