شد

شدﻩ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﻟﺖ ﻣﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺳﺨﺖ ﺩﻧﺒﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﯾﮏ ﮐﺎﻓﻪﯼِ ﺍﺑﺮﯼ
ﺗﻪِ ﻓﻨﺠﺎﻥِ ﺗﻮ ﻓﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﺧﻮﺵ ﻭ ﺑﺶ ﮐﺮﺩﻩﺍﯼ ﺑﺎ ﺳﺎﯾﻪﯼِ ﺩﯾﻮﺍﺭ ، ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ
ﺩﻟﺖ ﺟﻮﯾﺎﯼِ ﺍﺣﻮﺍﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﺮﺩ ، ﺍﮔﺮ ﻫﺮﺑﺎﺭ ﮔﻮﺷﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺭﯼ
ﻧﺼﯿﺒﺖ ﺑﻮﻕِ ﺍِﺷﻐﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﺣﻮﺍﺱِ ﺁﺳﻤﺎﻧﺖ ، ﭘﺮﺕ ﺭﻭﯼِ ﺷﯿﺸﻪﻫﺎیِ ﻣﻪ
ﺳﮑﻮﺗﺖ ﺟﺎﺭ ﻭ ﺟﻨﺠﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﺷﺐِ ﺳﺮﺩِ ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻟﺮﺯﯾﺪﻩﺍﯼ ، ﻫﺮﭼﻨﺪ
ﺑﻪ ﺩﻭﺭِ ﮔﺮﺩﻧﺖ ﺷﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ؟
ﺗﺼﻮﺭ ﮐﻦ ﺑﺮﺍﯼِ ﻋﯿﺪﻫﺎﯼِ ﺭﻓﺘﻪ ، ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ
ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺖ ﮐﺎﺭﺕ ﭘﺴﺘﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ!
ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎﻫﯽِ ﻗﺮﻣﺰ ، ﺑﻪ ﺭﻭﯼِ ﺁﺏ ﻣﯽﻣﺎﻧﯽ
ﮐﻪ ﺳﯿﻦﺍﺕ ﻫﻔﺘﻤﯿﻦ ﺳﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ!
ﺷﻮﺩ ﻫﺮﺧﻮﺷﻪﺍﺵ ﺭﻭﺯﯼ ، ﺷﺮﺍﺑﯽ ﻫﻔت صﺪ ﺳﺎﻟﻪ
ﺍﮔﺮ ﺑﻐﻀﺖ ﻟﮕﺪﻣﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ!
ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﻣی شود ﻋﺸﻘﯽ ، ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼِ ﺁﻥ
ﺍﻻ ‌ﯾﺎ ﺍﯾﻬﺎ ﺍﻟﺤﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ!
ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺳﻬﻢِ ﺳﯿﺐِ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﺖ ﻧﺨﻮﺍهد ﺷﺪ
ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽﺍﺕ ﮐﺎﻝِ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ، ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ!

» ﺷﻬﺮﺍﺩ ﻣﯿﺪﺭﯼ «