‍ الله اسماء حسنی

‍ #الله_اسماء_حسنی
#میرزا_جواد_ملکی_تبریزی

امام صادق علیه السلام فرمود:
همانا خدای تعالی اسمی را آفرید که به حرف، صدا دار نیست و در لفظ بنطق نمی آید و در مقام تشخیص، در قالب جسد نیست و در تشبیه قابل توصیف نیست و در رنگ، رنگ آمیزی نشده است.
آن اسم، اسمی است بی کران و نا محدود، از حس توهم کنندگان در حجاب است و پوشیده ای است بدون نقاب.
پس او را کلمه تمامی قرار داد بر چهار جزء که قرین هم بوده و هیچ یک بیش از دیگری نبود. سه اسم از آن چهار اسم را چون #خلق به آنها نیازمند بودند ظاهر کرد و یکی از آنها را محجوب کرد و آن اسم مکنون مخزون است و اینا بودند نامهائی که ظاهر شدند. پس ظاهر همان "الله" تعالی است و #خدای سبحان برای هر یک از این اسماء چهار رکن را مسخر کرد پس همگی دوازده رکن هستند. سپس برای همین رکن از این رکن ها سی اسم آفرید که فعلی منسوب به آن ارکان بودند و آن اسم ها عبارتند از: "الرحمن، الرحیم، الملک، القدوس، الخالق، الباری، المصور، الحی، القیوم، لا تأخذه سنة و لا نوم، العیلم، الخبیر، السمیع، البصیر، الحکیم، العزیز، الجبار، المتکبر، العلی، العظیم، المقتدر، القادر، السلام، المومن، المهیمن، الباری، المنشی، البدیع، الرفیع، الجلیا، الکریم، الرزاق، المحیی، الممیت، الباعث، الوارث، "
پس این اسماء و آنچه از اسماء حسنی باشد تا سیصد و شصت اسم تمام بشود نسبتشان به آن سه اسم است و آن سه اسم رکن هاو حجاب های آن یک اسم اند که به وسیله همین سه پنهان و در خزینه غیب نگهداری شده و این است آنچه خدای تعالی میفرماید: بگو الله را بخوانید یا رحمن را بخوانید هر آنچه که بخوانید اسماء حسنی از آن اوست.
رساله لقاء الله، ص 11 و 12