.

.
‍ اینکه میگوییم..
بالاخره یکی می آید که مارا بلد باشد
تسکینی بیش نیست..
آنگونه که او احساسمان را برداشت ورفت
هیچ کس حتی خود او هم دیگر
مارا بلد نخواهدشد