رفتی و خلوت من همدم رویای تو شد

رفتی و خلوت من همدم‌ رویای تو شد

همسفر با دل من آن رخ زیبای تو شد

گفته بودم که دگر شرح غم دل ندهم

حالیا غصه و غم بر دل من جای تو شد

با همه سردی رفتار تو بر پیکر من

نازنین روز و شبم در پی سودای تو شد

تا شدم‌طفل دبستان تو ای گوهر جان

دوری و جور و جفا چوب الفبای تو شد

بال و پر سوخته ام از اثر آتش عشق

همچو پروانه دلم واله و شیدای تو شد

گر چه با بیخبری جان و دلم آزردی

روز و شب بر لب من نام تو نجوای تو شد

شده انگشت نما در همه جا در همه شهر

از همان دم که دلم عاشق و رسوای تو شد