یک غزل آورده ام ، یک بوسه جایش میدهی ؟

یک غزل آورده ام ، یک بوسه جایش میدهی ؟
بوسه ای کشدار و شیرین ، در بهایش میدهی ؟

با غزل هایم برای تو دعاها خوانده ام
یک دو جمله در جواب این دعایش میدهی ؟

ادعای عشق دارد این دل وامانده ام 
یک بناگوش و زبان در ادعایش میدهی ؟

یک غزل آورده ام ، اردیبهشتی بی بدیل 
بوسه ای چون حوریان باصفایش مید هی ؟

یک غزل دارم شراب اصلی شیرازی است
کوزه اش ازآن تو ، جامی به پایش میدهی ؟

زلف یلدایت حریف بیت هایم میشود ؟
وُصله ای از آن شب شیرین به جایش میدهی ؟

لهجه شیرازی ات از من ، غزل هایم زِ تو
یک دو تا گلواژه کاکو ، در بهایش میدهی ؟

این غزل دیگر سرآمد ، نیست حرف تازه ای
جان من ، یک بوسه در این انتهایش میدهی ؟