عصر های پنجشنبه بهانه است وقتی دست هایمان بهم نمیرسندبدنب

عصر های پنجشنبه بهانه است وقتی دست هایمان بهم نمیرسندبدنبال روزنه ای میگردیمتا دلتنگی هایمان را به دوشش بیانداریموقتی زورمان به زندگی نمیرسدچانه ها لرزید و اشک ها جاری شددلتنگی را پای غروب های خستهپهن خواهیم کرد . . .عصرهای پنجشنبه بهانه استاین درون بیقرار ماست که تمام روز و هفته و سال را دلتنگیم . . .