حجاب
#حجاب
#روسری
#شال
#مقنعه
#چادر
پوشاندن سر» ـ البته به غیر از فرار از سرما و ضربات احتمالی و اتفاقاتی که جنسیت سرش نمیشود ـ یکی از موارد خاص خانمهاست.
این قضیه خیلی هم ربطی به مسلمان شدن ما ایرانیها ندارد، چون شواهد نشان میدهد بانوان ایران باستان هم «سرکردنیهایی» داشتهاند.
البته ورود اسلام موجب شد این امر به عنوان یک تکلیف شرعی و به نام «حجاب» پررنگتر شود. از آنجایی که هر چیزی که ربطی به خانمها داشته باشد، حتما تنوع و زیبایی خاص خودش را پیدا میکند، در مورد سرکردنیها هم همینقاعده برقرار است.
روسری ها
روسری که توضیح نمیخواهد! یک پارچة چهارگوش است که از روی قطر تا میشود و به صورت مثلثی سر میکنند. محض اطلاع آقایانی که نمیدانند چرا آن را تا میکنیم و مثلا از اول، سه گوشش را تهیه نمیکنیم، باید بگوییم که لبة تا شده، بهتر روی سر میایستد و تا نمیخورد.
تنوع طرحهای روسری بیحد است و از طرحهای هندسی و حروف انگلیسی و عکس میکیموس گرفته تا گلدوزیهای سنتی و طرحهای بتهجقهاش وجود دارد. معمولا در سه اندازة ۱۱۰، ۹۰ و ۷۰ سانتیمتری پیدا میشود. البته هر چه میگذرد، اندازهها آب میروند و دیگر کمتر جایی میتوانید روسری ۱۱۰سانتی پیدا کنید.
به جایش مغازهها پر است از دستمالسرهای ۵۰ سانتی! روسریهای نخی تقریبا بهترین جنس را دارند؛ خنک هستند و لیز هم نمیخورند. تازگیها هم روسریهای ساتن زیاد شدهاند که فقط با کمک چسب دوقلو ممکن است بتوانید روی سرتان نگهش دارید!
برای بستن روسری چند راه وجود دارد
گره: در عهد عتیق (یعنی ۱۵ سال پیش) که روسریها چیزی حدود ۱۵۰سانتیمتر عرض داشتند، گره، روش کارآمدی برای بستن روسری بود. اما گره زدن روسریهای فسقلی هر چه باشد، دردی از حفظ حجاب درمان نمیکند. مگر این که یقة لباستان تا بیخ گلویتان را پوشانده باشد!
گیره: این گیره میتواند همین گیرههای کوچک مخصوص روسری باشد یا سنجاق قفلی و یا سوزن تهگرد. کافی است دو سمت روسری را زیر گلویتان با گیره از زیر به هم وصل کنید. اگر بخواهید روسریتان را مدل لبنانیها ببندید، یکی از رشتههای روسری را از کنار صورت ادامه دهید و با سوزن به لبة روسری وصل کنید. نترسید! سوزنش در صورتتان فرو نمیرود! این کار دو فایده دارد: اول این که با این روش زیر گلو هم پوشیده میشود، دوم این که خوشتیپ میشوید!
شال
شال هم از آن چیزهایی است که تلویزیون مد کرد! قبل از این که در تمام سریالها خانمها روی روسریشان یک شال هم بیندازند، کمتر کسی سراغ شال میرفت. چون هم سر کردنش سخت است و هم لبههایش خوب نمیایستد. با این همه الان بازار پر است از انواع شالها .به هر حال اگر طرحها و رنگهای متنوع شالها چشم شما را گرفت و دوست داشتید سرتان کنید، این توصیهها به دردتان میخورند:
اگر بخواهید شال را محکم دور سرتان بپیچید، لبة پارچه بد میایستد. برای درست کردن جلوی آن میتوانید یک باریکه از مقوا یا طلق (شبیه آن قطعه طلقهایی که لای یقة پیراهنهای مردانه هست) ببرید و بگذارید لای تای شال. شال را طوری سرتان کنید که طلق یا مقوا درست بالای سرتان قرار بگیرد. این طوری لبة شال توپ توپ میایستد و هیچیاش هم نمیشود!
یک راه ابتکاری دیگر هم این است که شال را درست عین روسری سرتان کنید! شال را از یک سمت آن به صورت سهگوش تا کنید (انگار که مربعی بیش نیست!) بعد آن را از قسمت تا شده، درست عین روسری سر کنید و دو سر آن را با گیره محکم کنید. حالا میتوانید ادامة آن را دور سرتان بپیچید!
مقنعه
مقنعه در سالهای اول انقلاب رایج شد. قبل از آن، همه از همان روسریهای بزرگ ساده سر میکردند. اما خوبی مقنعه این بود که تا زیر سینه را میپوشاند و ضمنا شل هم نمیشد.در حال حاضر مقنعه بیشتر پوشش دانشآموزها و دانشجوها و معلمها و کارمندهاست و انواع آن در بازار موجود است.
مقنعه ساده: دو نوعش هست؛ دوخته و ندوخته! منظور از ندوخته، مقنعههایی هستند که تکة مثلثی بالای سرشان به مقنعه دوخته نشده و خودتان باید آن را به داخل تا کنید. خوبی دوخته شدهها این است که دیگر لازم نیست صبح به صبح برای مرتب کردنشان نیم ساعت با مقنعه کشتی بگیرید. ولی ندوختهها روی سر بهتر میایستند.
مقنعه چانهدار: از اول، مقنعة چانهدار هم مد بود. مزیتش هم که معلوم است: چانه دارد و در نتیجه زیر چانه را میپوشاند!
مقنعه پفی: همان مقنعههای سادة دوخته است که در لبة بالای سر مقنعه، یک تکه ابر لای پارچه دوختهاند. این طوری هم نیاز به کلنجار رفتن با لبههای مقنعه نیست و هم لبهاش صاف و مرتب میایستد.
جنس مقنعه: معمولا با دو جنس پارچه، مقنعه میدوزند: کرپ و نخی. مقنعههای کرپ به خاطر سنگینی پارچهشان روی شانه میافتند و کمی رسمیتر و شیکتر هس
#روسری
#شال
#مقنعه
#چادر
پوشاندن سر» ـ البته به غیر از فرار از سرما و ضربات احتمالی و اتفاقاتی که جنسیت سرش نمیشود ـ یکی از موارد خاص خانمهاست.
این قضیه خیلی هم ربطی به مسلمان شدن ما ایرانیها ندارد، چون شواهد نشان میدهد بانوان ایران باستان هم «سرکردنیهایی» داشتهاند.
البته ورود اسلام موجب شد این امر به عنوان یک تکلیف شرعی و به نام «حجاب» پررنگتر شود. از آنجایی که هر چیزی که ربطی به خانمها داشته باشد، حتما تنوع و زیبایی خاص خودش را پیدا میکند، در مورد سرکردنیها هم همینقاعده برقرار است.
روسری ها
روسری که توضیح نمیخواهد! یک پارچة چهارگوش است که از روی قطر تا میشود و به صورت مثلثی سر میکنند. محض اطلاع آقایانی که نمیدانند چرا آن را تا میکنیم و مثلا از اول، سه گوشش را تهیه نمیکنیم، باید بگوییم که لبة تا شده، بهتر روی سر میایستد و تا نمیخورد.
تنوع طرحهای روسری بیحد است و از طرحهای هندسی و حروف انگلیسی و عکس میکیموس گرفته تا گلدوزیهای سنتی و طرحهای بتهجقهاش وجود دارد. معمولا در سه اندازة ۱۱۰، ۹۰ و ۷۰ سانتیمتری پیدا میشود. البته هر چه میگذرد، اندازهها آب میروند و دیگر کمتر جایی میتوانید روسری ۱۱۰سانتی پیدا کنید.
به جایش مغازهها پر است از دستمالسرهای ۵۰ سانتی! روسریهای نخی تقریبا بهترین جنس را دارند؛ خنک هستند و لیز هم نمیخورند. تازگیها هم روسریهای ساتن زیاد شدهاند که فقط با کمک چسب دوقلو ممکن است بتوانید روی سرتان نگهش دارید!
برای بستن روسری چند راه وجود دارد
گره: در عهد عتیق (یعنی ۱۵ سال پیش) که روسریها چیزی حدود ۱۵۰سانتیمتر عرض داشتند، گره، روش کارآمدی برای بستن روسری بود. اما گره زدن روسریهای فسقلی هر چه باشد، دردی از حفظ حجاب درمان نمیکند. مگر این که یقة لباستان تا بیخ گلویتان را پوشانده باشد!
گیره: این گیره میتواند همین گیرههای کوچک مخصوص روسری باشد یا سنجاق قفلی و یا سوزن تهگرد. کافی است دو سمت روسری را زیر گلویتان با گیره از زیر به هم وصل کنید. اگر بخواهید روسریتان را مدل لبنانیها ببندید، یکی از رشتههای روسری را از کنار صورت ادامه دهید و با سوزن به لبة روسری وصل کنید. نترسید! سوزنش در صورتتان فرو نمیرود! این کار دو فایده دارد: اول این که با این روش زیر گلو هم پوشیده میشود، دوم این که خوشتیپ میشوید!
شال
شال هم از آن چیزهایی است که تلویزیون مد کرد! قبل از این که در تمام سریالها خانمها روی روسریشان یک شال هم بیندازند، کمتر کسی سراغ شال میرفت. چون هم سر کردنش سخت است و هم لبههایش خوب نمیایستد. با این همه الان بازار پر است از انواع شالها .به هر حال اگر طرحها و رنگهای متنوع شالها چشم شما را گرفت و دوست داشتید سرتان کنید، این توصیهها به دردتان میخورند:
اگر بخواهید شال را محکم دور سرتان بپیچید، لبة پارچه بد میایستد. برای درست کردن جلوی آن میتوانید یک باریکه از مقوا یا طلق (شبیه آن قطعه طلقهایی که لای یقة پیراهنهای مردانه هست) ببرید و بگذارید لای تای شال. شال را طوری سرتان کنید که طلق یا مقوا درست بالای سرتان قرار بگیرد. این طوری لبة شال توپ توپ میایستد و هیچیاش هم نمیشود!
یک راه ابتکاری دیگر هم این است که شال را درست عین روسری سرتان کنید! شال را از یک سمت آن به صورت سهگوش تا کنید (انگار که مربعی بیش نیست!) بعد آن را از قسمت تا شده، درست عین روسری سر کنید و دو سر آن را با گیره محکم کنید. حالا میتوانید ادامة آن را دور سرتان بپیچید!
مقنعه
مقنعه در سالهای اول انقلاب رایج شد. قبل از آن، همه از همان روسریهای بزرگ ساده سر میکردند. اما خوبی مقنعه این بود که تا زیر سینه را میپوشاند و ضمنا شل هم نمیشد.در حال حاضر مقنعه بیشتر پوشش دانشآموزها و دانشجوها و معلمها و کارمندهاست و انواع آن در بازار موجود است.
مقنعه ساده: دو نوعش هست؛ دوخته و ندوخته! منظور از ندوخته، مقنعههایی هستند که تکة مثلثی بالای سرشان به مقنعه دوخته نشده و خودتان باید آن را به داخل تا کنید. خوبی دوخته شدهها این است که دیگر لازم نیست صبح به صبح برای مرتب کردنشان نیم ساعت با مقنعه کشتی بگیرید. ولی ندوختهها روی سر بهتر میایستند.
مقنعه چانهدار: از اول، مقنعة چانهدار هم مد بود. مزیتش هم که معلوم است: چانه دارد و در نتیجه زیر چانه را میپوشاند!
مقنعه پفی: همان مقنعههای سادة دوخته است که در لبة بالای سر مقنعه، یک تکه ابر لای پارچه دوختهاند. این طوری هم نیاز به کلنجار رفتن با لبههای مقنعه نیست و هم لبهاش صاف و مرتب میایستد.
جنس مقنعه: معمولا با دو جنس پارچه، مقنعه میدوزند: کرپ و نخی. مقنعههای کرپ به خاطر سنگینی پارچهشان روی شانه میافتند و کمی رسمیتر و شیکتر هس
- ۲.۵k
- ۲۵ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۳)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط