بر گلشنے اگر بگذشتـم چـو باد صبحنے عِشـق سَـرو بود و نہ شـوق صَنوبـرمبـوے تو مےشنیـدم و بر یاد روے تودادنـد ساقیـان طرب یڪ دو ساغَـرم "حافظ"