.

.

و آنچه هنگام درو حاصل ماست
لعنت و نفرت و بيزاری است
روزگاری است که خوبی خفته است ،
و بدی بيدار است ..
و غزل های قناری ها
خواب جت ها را آشفته است
غزل حافظ را می بندم؛
از پس پرده اشک
خيره در مزرعه خشک فلک می نگرم
می بينم ..
در دل شعله و دود
می شود خوشه پروين خاموش!



#فریدون_مشیری