ترسی روانی هست به نام چیروفوبیا. یعنی از خوشحالی ترسیدن.
ترسی روانی هست به نام چیروفوبیا. یعنی از خوشحالی ترسیدن. ترسیدن از خوشی و خوشبختی. نوعی ناباوری. شک کردن به اتفاقات خوب و غالب شدن این احساس که حتما کاسه‌ای زیر نیم‌کاسه هست. فرد از مشارکت در اتفاقی که او را شاد کند می‌ترسد. نوعی ناسازگاری غیرمنطقی با شادی دارد. فکر می‌کند این شادی ناپایدار و بدآخر است.
در فرهنگ ما هم چیزهای مشابه رایج است. اصلا ترس‌هایی را به ما آموزش دادند. گفتند پشت هر خنده‌ای گریه‌ست. گفتند زیاد خوشحالی نکن تا خوشی را دنیا از تو نگیرد. شادی را جار نزن، تا از تو ندزدند. پس گاهی از شادی می‌ترسیم. شادی برای ما گنج کمیابی بوده و هست. ما اینطور بار آمده‌ایم: بیگانه با شادی!
👤معین دهاز
در فرهنگ ما هم چیزهای مشابه رایج است. اصلا ترس‌هایی را به ما آموزش دادند. گفتند پشت هر خنده‌ای گریه‌ست. گفتند زیاد خوشحالی نکن تا خوشی را دنیا از تو نگیرد. شادی را جار نزن، تا از تو ندزدند. پس گاهی از شادی می‌ترسیم. شادی برای ما گنج کمیابی بوده و هست. ما اینطور بار آمده‌ایم: بیگانه با شادی!
👤معین دهاز
۸.۵k
۰۹ آبان ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.