تفسیر قرآن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم

هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.

ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره شوری

آیات 13

أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ

شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّي بِهِ نُوحاً وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَي وَعِيسَي أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَي الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ (13)

ترجمه :

از (احكام) دين آنچه را به نوح سفارش كرد، براى شما (نيز) مقرّر داشت و آنچه به سوى تو وحى كرديم و آنچه ابراهيم و موسى و عيسى را بدان سفارش نموديم آن بود كه دين را به پا داريد و در آن دچار تفرقه نشويد، آنچه مردم را بدان دعوت مى كنى بر مشركان سنگين است. خداوند هر كه را بخواهد به سوى خويش بر مى گزيند و هر كه را به درگاه او رو آورد به سوى خويش هدايت مى كند.

نکته ها:

در اين آيه، نام هر پنج پيامبر اولوا العزم آمده است: نوح، ابراهيم، موسى، عيسى عليهم السلام و پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله.
محور دعوت انبيا يكى بوده است و همه آن بزرگواران مردم را به توحيد و معاد، تقوى و عدالت، نماز و روزه، احسان به والدين و رسيدگى به محرومان دعوت مى كردند.
«شَرَع» از «شريعة» به معناى راهى است كه مردم را به ساحل رودخانه هاى بزرگ مى رساند، مانند شريعه ى علقمه براى رسيدن به آب رود فرات. از آنجا كه احكام دين، راه رسيدن به كمالات است، به آن شريعت گفته مى شود.
در قرآن، كلمه «اديان» نداريم، چون دين الهى يكى بيش نيست.

پیام‌ها :

- خداوند براساس علم بى پايان خود، شريعت ها را براى مردم قرار داد. «انّه بكلّ شى ء عليم شرع لكم...»
- دين و شريعت در راستاى منافع انسان است. «شرع لكم»
- نوح، اولين پيامبرى است كه داراى شريعت جامع بوده است. «شرع لكم من الدين ما وصّى به نوحا»
- اسلام دين جامع است و تعاليم همه ى پيامبران پيشين را در بردارد. «ما وصّى به نوحا... و ما وصّينا به ابراهيم و موسى و عيسى»
- وحدت واقعى در سايه دين الهى امكان دارد. «اقيموا الدين ولا تتفرقوا»
- مانع اقامه دين و اجراى احكام آن اختلافات دينى است. «اقيموا الدين و لاتتفرقوا»
- وحدت مؤمنان براى مشركان سخت است. «لا تتفرّقوا... كبر على المشركين»
- مشركان را به حقّ دعوت كنيد گرچه بر ايشان سنگين است. «كبر على المشركين ما تدعوهم اليه»
- نبوّت، منصبى الهى است و خداوند افرادى را كه لايق مى داند برمى گزيند. «يجتبى اليه»
- خداوند، انبيا را قبل از آنكه رهبر مردم شوند براى بندگى خويش بر مى گزيند. «اللّه يجتبى اليه »