تو مرا هیچ گاه

تو مرا هیچ‌گاه
در ظلماتِ پیرامونِ من بازنتوانی یافت؛
چرا که در نگاهِ تو آتشِ اشتیاقی نیست.
مرا روشن‌تر می‌خواهی
از اشتیاقِ به من،
در برابرِ من پُرشعله‌تر بسوز!
ورنه مرا در این ظلمات بازنتوانی یافت.
ورنه هزاران چشمِ تو
فریب‌ات خواهد داد،
جوینده‌یِ بی‌گناه!
بایست و چراغِ اشتیاقت را
شعله‌ورتر کن...