امام علی علیه السلام سبحان الله یعنی بزرگداشتن عزت

امام علی (علیه السلام) سبحان الله یعنی : بزرگ‌داشتن عزّت و شکوه خداوند، بزرگ و پاک دانستن او از هر آلایشی که مشرکین به ساحت مقدّسش نسبت دهند، لذا هر وقت بنده‏ای این کلمه را بگوید همه فرشتگان‏ برای او طلب رحمت نمایند 📚 معانی الأخبار، ص ۹

در آموزه‌های دینی، به «سبحان الله» گفتن، «تسبیح» می‌‌گویند. تسبیح به معنای منزه، مبرا، پاک و مقدس دانستن خداوند است از هر نقص، عیب، نیاز، شریک و هر چیزی که سزاوار خداوند نیست.[1]
ذکر «سبحان الله» به صورت مکرر در قرآن آمده است؛ لذا هر ذکری که با واژه‌های «سبحان» و «سبحانه»، «سبحانک»، «سَبِّحْ» و ... در قرآن وجود دارد می‌تواند به عنوان تسبیح در نظر گرفته شود، مانند:
1. «سُبْحانَهُ وَ تَعالی‏ عَمَّا یَصِفُون»؛[2] او منزه و فراتر است از آنچه وصفش می‏‌کنند.
2. «إِلهاً واحِداً لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ سُبْحانَهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ»؛[3]هیچ خدایی جز او نیست. منزه است از آنچه شریکش می‏‌‌سازند.
3. «سُبْحانَ اللهِ عَمَّا یَصِفُونَ»؛[4] منزّه است خداوند از آنچه توصیف می‏‌کنند.
4. «سُبْحانَکَ أَنْتَ وَلِیُّنا»؛[5] منزهی تو (از هر عیب و نقص)، تویی تنها دوست و سرپرست و یاور ما.
5. «وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّک قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها...»؛[6] و پیش از طلوع آفتاب، و قبل از غروب آن تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور.
6. «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی»؛[7] منزّه شمار نام پروردگار بلند مرتبه‌‏ات را.

احادیث مختلفی وجود دارند که برای گفتن ذکر «سبحان الله» به تنهایی ثواب‌هایی قرار داده شده است:
1. پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) فرمود: «هر که صد مرتبه سُبحانَ‏ الله‏ بگوید، بهتر است از راندن صد شتر [که با خود به حج برد تا آنها را از برای خدا قربانی کند]».[1]
2. مردی از امام علی(علیه السلام) پرسید، ای ابو الحسن! تفسیر «سُبْحانَ‏ اللهِ‏» چیست؟ آن حضرت فرمود: «بزرگ‌داشتن عزّت و شکوه خداوند، بزرگ و پاک دانستن او از هر آلایشی که مشرکین به ساحت مقدّسش نسبت دهند، لذا هر وقت بنده‏ای این کلمه را بگوید همه فرشتگان‏ برای او طلب رحمت نمایند».[2]
3. امام باقر(علیه السلام) فرمود: «هر کس در مسجد خیف در منی صد مرتبه سبحان‏ اللَّه‏ بگوید خداوند تعالی ثواب آزاد کردن یک بنده، در نامه عمل او بنویسد».[3]
4. امام باقر(علیه السلام) به نقل از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: «هر کس که سبحان‏ الله‏ بگوید، خداوند درختی در بهشت برایش می‏ کارد».[4]
5. یونس بن یعقوب نقل می‏کند که به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم: آیا کسی که صد بار ذکر «سبحان الله» را بگوید در زُمره کسانی است که در قران  به «ذَکرَ اللهَ کثِیراً»؛ «ذکر و یاد خدا را بسیار کنند؟!»[5] تعبیر شده است فرمود: «بلی».[6]

پی نوشت :

[1]. تفسیر ابن عربی، ج1، ص 19
[2]. انعام، 100.
[3]. توبه، 31.
[4]. صافات، 159.
[5]. سبأ، 41.
[6]. طه، 130.
[7]. اعلی، 1.
[1]. الکافی ج 2، ص 505
[2]. معانی الأخبار ص 9
[3]. وسائل الشیعة، ج 5
[4]. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 11
[5]. احزاب، 21.
[6]. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 12.

مطالعه بیشتر :

https://www.ziaossalehin.ir/fa/tags/سبحان-الله