نامداران
#نامداران
دریادار غلام علی بایندر
غلامعلی بایَندُر (زادهٔ ۲۳ آذر ۱۲۷۷ – درگذشتهٔ ۳ شهریور ۱۳۲۰) دریادار نیروی دریایی ارتش و به مدت ۵ سال فرمانده این نیرو از مهر ۱۳۱۵ تا شهریور ۱۳۲۰ بود. وی در جریان درگیری‌های میان قوای ایران و انگلستان در جنگ جهانی دوم در خرمشهر در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۲۰ کشته شد.
وی در ۱۳۰۱ در جنگ با اسماعیل سیمیتقو مشارکت نمود و به خاطر رشادت و فداکاری در نبرد شکریازی، نشان ذوالفقار که عالیترین نشان نظامی ایران بود را دریافت کرد.
وی از سال ۱۳۱۵ فرمانده نیروی دریایی ایران شد.
جنوب، در بازگشت از آبادان با گلوله‌های ناو انگلیسی روبرو شد. ناوچه‌های غافلگیر شده غرق شدند و گروهی از افسران و ناوی‌ها کشته شدند.
بایندر، همراه با سروان ولی مکری‌نژاد، برای چاره‌اندیشی و آماده‌باش به ستاد نیروی دریایی جنوب، به سوی خرمشهر به راه افتادند ولی پیش از آن که به خرمشهر برسند، با آتش ناگهانی مسلسل‌های انگلیسی کشته شدند.
پس از مرگ درجهٔ او به دریابانی ارتقا یافت و یکی از ناوشکن‌های نیروی دریایی به یاد او نام‌گذاری شده‌است.[۱۰]
دریادار غلام علی بایندر
غلامعلی بایَندُر (زادهٔ ۲۳ آذر ۱۲۷۷ – درگذشتهٔ ۳ شهریور ۱۳۲۰) دریادار نیروی دریایی ارتش و به مدت ۵ سال فرمانده این نیرو از مهر ۱۳۱۵ تا شهریور ۱۳۲۰ بود. وی در جریان درگیری‌های میان قوای ایران و انگلستان در جنگ جهانی دوم در خرمشهر در تاریخ ۳ شهریور ۱۳۲۰ کشته شد.
وی در ۱۳۰۱ در جنگ با اسماعیل سیمیتقو مشارکت نمود و به خاطر رشادت و فداکاری در نبرد شکریازی، نشان ذوالفقار که عالیترین نشان نظامی ایران بود را دریافت کرد.
وی از سال ۱۳۱۵ فرمانده نیروی دریایی ایران شد.
جنوب، در بازگشت از آبادان با گلوله‌های ناو انگلیسی روبرو شد. ناوچه‌های غافلگیر شده غرق شدند و گروهی از افسران و ناوی‌ها کشته شدند.
بایندر، همراه با سروان ولی مکری‌نژاد، برای چاره‌اندیشی و آماده‌باش به ستاد نیروی دریایی جنوب، به سوی خرمشهر به راه افتادند ولی پیش از آن که به خرمشهر برسند، با آتش ناگهانی مسلسل‌های انگلیسی کشته شدند.
پس از مرگ درجهٔ او به دریابانی ارتقا یافت و یکی از ناوشکن‌های نیروی دریایی به یاد او نام‌گذاری شده‌است.[۱۰]
۵۷۱
۲۳ مرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.