سر سجاده ی شعریم و دعا گوی شما

سـَرِ سَجـّاده ی شعـریم و دعا گـوی شما

چه سَبک میشود آدم که تو را میخواند ...


سجاده گشـودم که بخوانم غزلـم را
سمتی که تویی،عقربه ی قبله نما رفت!