تو از من به من دلسوزتر و مهربان تری و چی بهتر از این؟ تو

تو از من به من دلسوزتر و مهربان‌تری و چی بهتر از این؟ تو وسط بغض‌های رسیده‌ی من، ابر لبخند می‌پراکنی و در دل دلشوره‌ها و اضطراب‌های فلج‌کننده‌ای که احاطه‌ام می‌کنند، جوانه‌های آرامش و امید می‌کاری. تو وقتی یادم رفته باید ذوق کنم، یادم می‌اندازی که باید ذوق کنم، تو یادم می‌اندازی اتفاق مهمی نیفتاده و همه چیز درست می‌شود. تو بی‌هوا می‌خندی و آدم از خنده‌های سرخوشانه‌ی تو خنده‌اش می‌گیرد، حالا هرقدر گرفتاری و اندوه داشته‌باشد. آدم کنار تو یادش می‌افتد جوان است و باید جوانی کند. باید برود و بدود و پشت گوش بیندازد و بخندد و سفر کند و خوش باشد.
آدم کنار تو خودش را بیشتر دوست دارد و چی بهتر از این؟ چی بهتر از این که کسی مثل تو در دنیای آدم باشد که در رفاقتش، اینجور خالصانه سنگ تمام بگذارد؟
اصلا حیف نیست آدم تو را نداشته‌باشد؟

#نرگس_صرافیان_طوفان‌🧡🌱