من آدمِ نرفتنم، اما اگه یروزی رفتم اینو بدون اون رفتن واق

من آدمِ نرفتنم، اما اگه یروزی رفتم اینو بدون اون رفتن واقعی بوده، نه بخاطر اینکه قدرمو بدونی، دلتنگم بشی و بیای سمتم، نه، ایندفه فرق داره، رفتم چون دلیلی برای موندن نداشتم، دلیلی برای ادامه دادن نداشتم، یادته؟ حتی دمِ رفتن هم سکوت کردم، چون جرئت فریاد زدن نداشتم، توام پیش خودت گفتی برمیگرده، پیش خودت گفتی اون آدمِ نرفتنه، اما حواست باشه آدم نرفتن هستم اما آدمِ هرگز نرفتن نیستم، چرا فکر میکنید یکی که دوستون داره نمیتونه هیچوقت تنهاتون بزاره؟ اونم آدمه، تا یجایی صبر میکنه، تا یجایی تحمل میکنه، بعدش مقصدش میشه همونجایی که باید باشه، مقصدِ تنهایی و دور از شما نفس کشیدن، قرار نیست چون کسی دوسمون داره هرجور دلمون خواست باهاش رفتار کنیم، اون گناهی نکرده که دودستی قلبش رو تقدیمِ شما کرده، اگه بلد نیستید مثل آدم با کسی که دوستون داره رفتار کنید حداقل نمک رو زخماش نریزید، نزارید احساسِ پشیمونی یقشو بگیره، نزارید بارها به خودش بگه چرا عاشقِ همچین آدمی شدم؟ نزارید از گفتنِ احساسش به شما خودش رو بارها تحقیر کنه.
#وروجک_لکستان