برای بانوان میهنم غمگینم

برای بانوان میهنم غمگینم
زنانِ دردمند
زنانِ آرزوهای مدفون شده

آنها سالهاست حسرت ب پهنای دلهاشان نشسته
حسرت جامه های رنگین
خنده های از تهِ دل
حسرت رقصیدن و بی پروا عشق ورزیدن

به دنیا که می آیند
هماره زیر گوش هاشان میخوانند:
نرو!
نگو!
نخند!
کسی مدام گوشزد می کند:
خودت را خط بزن:
زن را چه به این حرفها...؟!
مردم چه میگویند؟؟!!

برای زنان میهنم غمگینم...